Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

RIBENTZ

Τακ, τακ, τακ, τακτακ τακτα.
Λοιπόν, είναι 8 παρα 10 λεπτά πρωινή. Μόλις έκλεισε η πόρτα του σπιτιού μας αφήνωντας πίσω εμένα και το μικρότερο αδερφό μου. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά από τη μπαλκονόπορτα στο πεζόδρομο που περνά κάτω από το σπίτι, να τους δώ. Μπροστά, όπως πάντα, η μάνα του αδερφού μου, με από-φασιστηκό βήμα, όπως πάντα. Πίσω της ακολουθεί ο πατέρας μου, με βήμα αναποφάσιστο και αγχώδες. Πηγαίνουν να συναντήσουν την υπόλοιπη «φαμίλια» για το σημερινό κυνήγι.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Το Πορτοκαλί Φανάρι

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας τύπος που έρχεται και σου κάνει περίεργες ερωτήσεις. Και όχι μόνο σου τις κάνει, άλλα περιμένει να του απαντήσεις κιόλας λες και η ζωή σου κρίνεται από αυτό. Όταν μιλάω για περίεργες ερωτήσεις εννοώ περισσότερο, ηλίθιες ερωτήσεις και όχι κάτι σημαντικό. Δεν σε ανακρίνει δηλαδή. Απλά εμφανίζεται μόνο και μόνο για να σε προβληματίσει και ξαναφεύγει όπως ακριβώς ήρθε. Ξαφνικά.

Τί τύπος είναι αυτός θα αναρωτηθείτε και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Η καλλίτερη απάντηση που μπορώ να σας δώσω είναι ότι αποτελεί πλάσμα της φαντασίας και εμφανίζεται με διαφορετικά χαρακτηριστικά για τον καθένα από εμάς. Η ερώτηση που μου έκανε λοιπόν το συγκεκριμένο φανταστικό πλάσμα (που για εμένα μοιάζει με φτερωτό κροκόδειλο), είναι για το αγαπημένο μου χρώμα στα φανάρια του δρόμου. Πράσινο, κόκκινο ή πορτοκαλί;

Προσπάθησα να αποφύγω τις ρεαλιστικές απαντήσεις.

Δεν δυσκολεύτηκα κιόλας να το κάνω. Κατέληξα εύκολα στο συμπέρασμα ότι το αγαπημένο χρώμα φαναριού είναι το πορτοκαλί. Απέκλεισα το κόκκινο γιατί δεν μου αρέσουν με τίποτα τα απαγορευτικά οποιουδήποτε είδους, ενώ ακόμα περισσότερο αρνητικός είμαι στο πράσινο. Αρνούμαι πεισματικά να πιστέψω ότι ο δρόμος είναι ελεύθερος και πάντα πιστεύω ότι κάποια παγίδα παραμονεύει σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι.

Πορτοκαλί φανάρι λοιπόν. Ανοιχτό σε ερμηνείες και χωρίς προαπαιτούμενα.

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Αγανακτισμένο Centerfold

Νέα μορφή διαμαρτυρίας από τους αγανακτισμένους έξω από τη Βουλή.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Απλή περιέργεια - Σύνθετη βαρεμάρα


Με αφορμή το "Ιστορίες Απογραφής" δημιουργήθηκε το πολύ εύστοχο poll του οποίου τα αποτελέσματα βλέπετε στη φωτό.

Μπορώ να καταλάβω ότι η Κουλιανού και η Τσιντικίδου αποτελούν τις "σοβαρές" και "ρεαλιστικές" επιλογές για την ψηφοφορία.
Καταλαβαίνω επίσης ότι ο Πάγκαλος και οι Pornostroika Dadaifi αποτελούν τις "αστείες-πλακατζίδικες" επιλογές.
Αυτοί/ες που ψηφίσατε την Αννούλα, μπορείτε να μου πείτε αν
α)Το κάνατε στα πλαίσια της παραπάνω φάσης, ως αστεία επιλογή δηλαδή
β) Αν είναι κάποια ευχή-επιθυμία-βίτσιο ρε παιδί μου που έχετε να την δείτε σε...προσωπικές στιγμές πριν από 20 χρόνια.

Δε χρειάζεται να απαντήσετε επώνυμα αν ισχύει το β), απλά έχω περιέργεια να καταλάβω το ποιόν των αναγνωστών/τριών του blog.

Εγώ πάντως ψήφισα τους Pornostroika. Αλλά έκανα post για την Διαμαντοπούλου...χμμμμ...

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΚΠΟΜΠΗ μετά μυστηρίου νοl. 2



Δεν έχουμε όνομα ακόμα αλλά δε μας νοιάζει. Το θέμα δεν είναι πως σε λένε αλλά τι λες και κάνεις. Αυτό που κάνουμε εμείς είναι να παίζουμε μουσική. Θες ταμπέλα στο τι παίζουμε; Πανκροκ και τα συναφή, τα γύρω γύρω. Ε ντάξει, λέμε και τίποτα να περάσει η ώρα.

Λέμε να έχουμε και καλεσμένο έκπληξη αυτή τη φορά, έτσι για να μας πει τα δικά του. Έχει διάφορα να μας πει, Σαββατοκύριακο έρχεται άλλωστε οπότε όλο και κάποιο event θα παίζει.

Άρα συντονιστείτε: Πέμπτη 22/9 στις 20.00 στο http://www.spamradio.gr/
Θα είμαστε εκεί μαζί σας
Ιάσονας-Ορφέας

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Βερ ιζ δε μουν;

Είναι πρωί, είσαι με την τσίμπλα στο μάτι και σιχτηρίζεις το σύμπαν που πάλι έπρεπε να έρθεις αξημέρωτα για δουλειά. Και εμφανίζεται καλτσοφορεμένο και σανδαλοφέρον ζευγάρι μπροστά σου. Και πας να εξυπηρετήσεις. Και σου λένε σε φριχτά αγγλικά "Βερ ιζ δε μουν;" και είσαι σίγουρος ότι κάτι δεν πιάνεις δεν μπορεί, είναι πρωί ακόμα. Και τους ζητάς να επαναλάβουν. Τσαντισμένοι σου απαντούν ότι α. σε ρώτησαν πού είναι το φεγγάρι πράγματι, β. τόσες μέρες είναι εδώ και δεν το έχουν δει μπροστά τους τι διάολο, γ. και τι συμβαίνει τέλοσπάντων με την πάρτη του.
Κάθισα και κοίταζα σα χάνος... Δεν είχα ούτε μισή απάντηση στο μυαλό μου που να μην περιέχει λίγο ουρλιαχτό, ένα επιφώνημα αγανάκτησης, ένα δε μας χέζει πολυχρόνη που δε γίναμε ευζώνοι...
Και κάπως χωρίς να γρυλίζεις τους λες μάλλον λάθος κάνουν και δεν παρατήρησαν σωστά και ότι ναι στην Ελλάδα έχουμε φεγγάρι όπως σ' όλες τις γαμημένες χώρες του κόσμου άλλωστε. Και τους εύχεσαι καλημέρα χωρίς ούτε ένα μπινελίκι με τις μαλακίες που σε ρωτάνε στις 7 παρά το πρωί...
Καλημέρα σας!

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Eκπομπή μετά μυστηρίου στο Spam RADIO


Πανκ Ροκ και ιεροσυλία μέχρι τελικής πτώσεως. Δηλαδή Πανκ Ροκ στο ραδιόφωνο, δηλαδή ιεροσυλία.

Α, και δεν έχουμε όνομα εκπομπής. Βρες ένα όνομα, έχουμε βαφτίσια. Σοβαρά. Αν το μυαλό σου λειτουργήσει ακούγοντάς μας πρότεινέ ένα όνομα γιατί εμείς δεν καταφέραμε να σκεφτούμε τίποτα καλό. Και στην τελική ξεκόλλα, όλα εμείς θα τα κάνουμε;

Αυτά.
...
Τι, θες κι άλλα;

Ωχουου, έστω. Οι καλύτερες μουσικάρες που έχεις ακούσει. Ειλικρινά, μέχρι τώρα αηδίες άκουγες, συντονίσου να ξεστραβωθείς. Αργά, γρήγορα, γηπεδικά, ψευτοκουλτουρέ, καρεκλοπόδαρα, τι ψάχνεις, εδώ το έχουμε. Μαντέμια, καρέκλες έπιπλα κήπου. Πατάτες κρεμμύδια, καρπούζια. NOFX, Bad Religion, Op Ivy, Bad Brains, ντομάτες, Dead Kennedys, Black Flag, Against Me!, Hot Water Music, βιολογικό λάδι, Lagwagon, Alkaline Trio, No Fun At All, Pulley, Propagandhi, σφολιάτες ημέρας και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σου.

Τώρα που το κάναμε σαν flyer για club είσαι χαρούμενος ?

Τέλεια, σε περιμένουμε.

Ιάσονας «Γκαντέμης» Αναστασόπουλος και Ορφέας «Απάλευτος» Πριμικύριος.
Πέμπτη 15/9 και κάθε Πέμπτη στις 20.00 μόνο στο http://www.spamradio.gr/

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

No books? No problem!



Πόσο μου αρέσει που φέτος δεν τυπώθηκαν βιβλία για τα σχολεία!

Όχι για άλλο λόγο απλά επειδή σαν παιδί δεν πολυμελετούσα (καθόλου δηλαδή), μου δίνεται τώρα η ευκαιρία να ξαναδιαβάσω από το σπίτι μου τα μαθήματα στα οποία ήμουν σκράπας μικρός! Να'ναι καλά το ψηφιακό σχολείο που έχει όλα τα βιβλία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε pdf.


Επίσης τα παιδιά δε θα έπρεπε να διαμαρτύρονται, θα έχουν φτηνή δικαιολογία για να παίζουν videogames ή να βλέπουν τσόντες:

-(ήχος πλήκτρων και mouseclicks)

-Πάλι στον υπολογιστή είσαι Κωστάκη;

-(alt+tab)Μα τι να κάνω μαμά, διαβάζω!

Η μαμά του Κωστάκη μπαίνει στο δωμάτιό του και είναι χαρούμενη που βλέπει τον γιόκα της να λύνει ασκήσεις μαθηματικών.

Μόλις φεύγει,alt+tab και το πανηγύρι συνεχίζεται.

Είδατε τελικά, το υπουργείο λειτουργεί προς το συμφέρον και των μαθητών/τριών αλλά ικανοποιεί κι εμάς τους λίγο μεγαλύτερους!

Να 'σαι καλά Αννούλα!

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Pornostroika Dadaifi - Ο έρωτας στα χρόνια της πορνείας



Οι Pornostroika Dadaifi είναι μία μπάντα που δημιουργήθηκε το 1999.Έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει 8 album με ήχο που κινείται μεταξύ του punk και του electro-industrial. 3 χρόνια μετά από την τελευταία τους δουλειά που είχε τίτλο "Υπόγειοι κυριαρχούν", επιστρέφουν με το ένατο τους album : Ο έρωτας στα χρόνια της πορνείας.

Μακράν η καλύτερη κυκλοφορία των Pornostroika μέχρι σήμερα, διατηρώντας πάντα τις επιρροές τους από τον Ντανταϊσμό και τον Φουτουρισμό, το "Έρωτας στα χρόνια της πορνείας" τα λέει όλα έξω από τα δόντια, δίνοντας μια γεύση από την παρακμή του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.

Τραγούδια όπως το "Αστικός πόλεμος" ή το "Άνοδος των Πιθηκανθρώπων", αποτελούν γροθιά σε κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες. Το κομμάτι "Τα ρομπότ" (βασισμένο σε έργο του Μάκη Πανώριου) δίνει μία χαοτική-cyber εικόνα της κοινωνίας μας ενώ το "Robocop" (σε μουσική-διασκευή του ph0fyX) κάνει τη σύνδεση μεταξύ ταινίας επιστημονικής φαντασίας και πραγματικότητας και μας δίνει την εικόνα του κοινωνικού πολέμου σήμερα.

Το album μπορείτε να το κατεβάσετε πατώντας εδώ

Αν θέλετε μια γεύση πριν το κατεβάσετε:




Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Ιστορίες Απογραφής

Ένα καλοκαιρινό πόνημα άνευ ουσίας και σημασίας - ηθικής αυτουργίας του Λουμπουμπάμπουλα.


Το κουδούνι χτυπούσε επίμονα και αλύπητα. Όπως επίμονα και αλύπητα χτυπούσε κι ο πονοκέφαλος από τα χθεσινοβραδινά τζιν... Ανοίγοντας την πόρτα, φάνηκε μια νεαρή κοπέλα.


- Να τα πούμε;

- Να τα πείτε.

- Ωραία! Έχω έρθει για την απογραφή.


Μπήκε μέσα, κατευθύνθηκε αδιαπραγμάτευτα προς το σαλόνι και στρογγυλοκάθησε στον καναπέ. Πώς την πάτησα έτσι ρε πούστη μου... Εξάλλου τα Χριστούγεννα ήταν ακόμα μακριά, καθώς ήταν μόλις Αύγουστος. Κι αυτό που κρατούσε η κοπέλα στο χέρι της δεν ήταν τριγωνάκι αλλά φάκελος με ερωτηματολόγια. Το πήρα απόφαση ότι δεν υπήρχε διαφυγή κι ακολούθησα.