Η διάπλασις των παίδων

Επειδή πολλοί γνωστοί και φίλοι είμαστε ή φτάνουμε στην ηλικία όπου η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι κάτι που (θα) μας απασχολεί, ανεβάζω το παρακάτω βίντεο - 8ο σε views παγκοσμίως για τη χρονιά που πέρασε. Ασχολείται με τα προβλήματα ανατροφής στην εποχή των σόσιαλ μίντια και λοιπών βλακειών. Αξίζει να το δεις μέχρι το τέλος - πίστεψέ με.

Υ.Γ. Έτσι είναι οι πραγματικοί καουμπόηδες, όχι Μπρόντμπακ Μάουντεν.

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά. Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη. Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους.

Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους. Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι 500 ευρώ!! Και αποχώρησε.

Νέα Γουινέα

Η “Νέα Γουινέα” είναι μια προσπάθεια που θέτει ως βασικό στόχο την επανάκτηση του ελέγχου πάνω στα απαραίτητα για την διαβίωση, και την αυτοδιαχείριση των βασικών μας αναγκών (σε τροφή, ενέργεια, υγεία, δόμηση, ένδυση κτλ…), αλλά και τη διάχυση της απαραίτητης γνώσης ώστε αυτές οι πρακτικές να καταφέρουν να αναπαραχθούν όπου και όπως χρειάζεται.

Σαν βασικός στόχος τίθεται η αναζήτηση, η οικειοποίηση και η ανάπτυξη της απαραίτητης τεχνογνωσίας, με σκοπό την αυτάρκεια στις καθημερινές ανάγκες των ατόμων που συμμετέχουν, στο επίπεδο που αυτό είναι εφικτό στην πόλη της Αθήνας. 

[...]

Για τους παραπάνω λόγους στον χώρο της “Νέας Γουινέας” λειτουργούν εργαστήρια, με στόχο την κάλυψη των βασικών αναγκών του εγχειρήματος, την ανάπτυξη τεχνογνωσίας και τη μεταφορά της σε άλλα κομμάτια του κινήματος που θεωρούν πως την έχουν ανάγκη, και την παραγωγή αγαθών προς διάθεση σε δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας.

Τα εργαστήρια μέσα στα οποία συγκεντρώνονται οι γνώσεις (θεωρητικές και πρακτικές), εξελίσσονται συλλογικά με σκοπό να εξασφαλίσουν στα άτομα που τις αξιοποιούν τη δυνατότητα να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Κάθε άτομο που συμμετέχει στα εργαστήρια έχει τη δυνατότητα μέσα από μια σειρά μαθημάτων να εξοικειωθεί με την ιδέα της αυτοδιαχείρισης και να εμπλακεί ενεργά στη διαδικασία παραγωγής, αναπτύσσοντας τις κατάλληλες δεξιότητες.

Για περισσότερες πληροφορίες εδω 

Είναι που αλλάζει ο καιρός...

Εγώ: Πωωω... Τι ζέστη είναι αυτή σήμερα... Έχουμε λιώσει.
Άχμεντ: Eίναι που αλλάζει ο καιρός και μπαίνει ο χειμώνας!

Ο Ύπνος Του Δικαίου

Ο Μέσκαλιν απόλαμβανε έναν ελαφρύ, απογευματινό υπνάκο ξαπλωμένος στον καναπέ, ενώ είχε αφήσει την τηλεόραση να παίζει το Raging Camels 4.

Ψευτοπαρακολουθούσε το αριστούργημα με μισόκλειστα μάτια (ή μισάνοιχτα, εξαρτάται πως θα το πάρει κανείς) και βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, φαντασιωνόμενος το γυμνόστηθο νέτο της ταινίας, να ξεπροβάλλει από τον μακρίνο ορίζοντα σε ένα ερημικό τοπίο και να τον πλησιάζει. 

Κι εκεί που είχε αρχίσει να ξερογλύφεται και να σιγοτραγουδάει "Ξέρω και μια μελαχροινή, Πολλοί την κάνουν κέφι...", ετοιμάζοντας την υπερκουλτουριάρικη ατάκα που θα την άφηνε σιξυλη... το νέτο μεταμορφώθηκε στον Λουμπουμπάμπουλα, ο οποίος ήταν ντυμένος με μια κελεμπία, είχε τη γενειάδα του βαμμένη κόκκινη, ήταν ζωσμένος με εκρηκτικά και έτρεχε κατα πάνω στον Μέσκαλιν φωνάζοντας "Ο Αλλάχ είναι ένας και ο προφήτης του εγώ (ο ίδιος ο Λούμπα δηλαδή)! Θάνατος!"

Μια μέρα στο Παζάρι

Στον Κώστα άρεσαν πάρα πολύ τα ρολόγια. Αποφάσισε κάποια στιγμή λοιπόν να αρχίσει να ασχολείται με το εμπόριό τους. Αφού είχε μαζέψει ένα μικρό κομπόδεμα, αποφάσισε να πάει σε ένα παζάρι όπου διάφοροι άνθρωποι πουλούσαν κι αγόραζαν διάφορα αντικείμενα.
 Έστησε έναν πάγκο, έβαλε κάτι τασάκια και παλιά σπιρτόκουτα για μόστρα κι άρχισε να φωνάζει "Αγοράζω το ρολόι σας 10 ευρώ!!!" Ο Κώστας ήξερε ότι έτσι μπορεί να αγόραζε κάποια φτηνά ρολόγια για να τα πουλήσει ενδεχομένως λίγο ακριβότερα, για να ανέβει μετά επίπεδο και να "παίζει" με πιο ακριβά κομμάτια.
Το παζάρι συνεχιζόταν, πολλοί διαφήμιζαν την πραμάτια τους και άλλοι διαλαλούσαν το τι τους ενδιέφερε ν'αγοράσουν, μαζί κι ο ήρωάς μας.
Μετά από αρκετή ώρα και όντας έτοιμος να τα μαζέψει και να φύγει, εμφανίζεται κάποιος άγνωστος και του δείχνει ένα ρολόι. Τα μάτια του Κώστα γυάλισαν. Ήταν ένα ρολόι που είχε ξαναδεί κάπου και το γούσταρε πολύ, έκανε 55-60 ευρώ περίπου. Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

Κώστας(Κ): Ε φίλε, ξέρεις, εγώ αγοράζω φτηνά ρολόγια, για 10 ευρώ.
Άγνωστος(Α):Μόνο αυτό έχω, το βρήκα κάτω
(Κ): Και πόσα θες γι'αυτό;
(Α):16 ευρώ

Εκεί ο Κώστας βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα. Από τη μία μπορούσε να πει στον άγνωστο ότι το ρολόι είναι κατά πολύ ακριβότερο από αυτή την τιμή (και ίσως να μην το αγοράσει) κι από την άλλη θα μπορούσε απλά να το πάρει για 16 ευρώ.

Και αυτό έκανε. Το αγόρασε, είπαν ευχαριστώ ο ένας στον άλλο και ο άγνωστος απλά έφυγε.
 Ο ίδιος απλά τα μάζεψε γρήγορα γρήγορα κι έφυγε για να μην ανακαλυφθεί η απάτη και μπλέξει.

Οι τύψεις τρώνε τον Κώστα μέχρι και σήμερα και κάθε φορά που κοιτάει το ρολόι στον καρπό του αναρωτιέται αν πρέπει να πάει να βρει τον άγνωστο και να του το δώσει πίσω.

Αλλά τελικά, πρόκειται περί απάτης;

Λέξεις που θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να ξανακούσω στη ζωή μου

Δουλεύω σε ξενοδοχείο από κάποια μαζοχιστική επιλογή και ακόμα πιο μαζοχιστικά μου αρέσει.
Υπάρχουν κάποια πράγματα όμως που θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να τα ξανακούσω με μεγάλη μου ευχαρίστηση...
 -Χοτ ταμπ; γουάι νο χοτ ταμπ; (η σωστή απάντηση είναι γιατί δεν έκλεισες το δωμάτιο βλαμμένε μόγγολε)

-ΡΟΥΜ! ΡΟΥΜ! (όταν έχουν φτάσει και τους ξεναγείς σε όλο το ξενοδοχείο)

-Κόπυ ποτ! (αυτό το εξάμβλωμα σημαίνει ότι θέλουν ζεστό νερό στο δωμάτιο)

- Άι εμ χόνυμουν, ιτ χαζ του μπι πέρφεκτ (χεστήκαμε και η βάρκα γέρνει)

- Γουάι γιορ χοτέλ νο μπιτς; (έτσι ακριβώς ειπωμένο... σαν meme...)

-Γουάι άι καννότ γουώς κλόδς ιν δε χοτ ταμπ, ιτ'ς μπιγκ. (γιατί είσαι τσίπης και σκας 600 ευρώ τη βραδιά και φοβάσαι να ξοδέψεις 5 παραπάνω να στα πλύνουμε εμείς)

Κλείνω με ένα μικρό κουίζ. Τι θέλει ο κύριος του κάτωθι email ακριβώς; (στη θέση του ονόματος του ξενοδοχείου έβαλα αποσιωπητικά αυτή είναι η μόνη αλλαγή που έκανα)

HI!

my name young sun cha

i did booking the ... on today    

i wanna pick up the car  on thira air port, i will arrival the am 11:15  see you  later.

 Όποιος το βρει κερδίζει δωρεάν διανυκτέρευση στη μαγική Σαντορίνη με θέα το απέναντι μπαλκόνι...

Τα νέα του ΖΑΜ

Έλαβα το παρακάτω "δελτίο τύπου" στο e-mail μου, ρίξτε μια ματιά.

 

Το ΖΑΜ (zero artistic movement) επεστρεψε πιο δυνατο από ποτέ.

Έτσι κυκλοφορησε το Zero geographic vol.7

Το παρόν τεύχος περιέχει:

Γυρίστε την Αραβική Άνοιξη με Ωτοστόπ

Ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς...

Θα Έχουμε Για Πάντα Τις Βρυξέλλες

Ο George στάθηκε μπροστά στο γραφείο της Άνχελας. Ήξερε ότι έπρεπε να πείσει την καγκελάριο ότι οι Έλληνες ήταν μετανιωμένοι.

-         Πες μου λοιπόν George, το έχετε μετανιώσει;

Ο George δίστασε να απαντήσει με την πρώτη. Αρχικά είχε παρεξηγηθεί από την λάθος προφορά του ονόματος του, αλλά δεν μπορούσε να κάνει πολλά πάνω σε αυτό το θέμα. Τα παιδιά στο σχολείο είχαν αρχίσει τα αστεία με το όνομα του πολλά χρόνια πριν.

Είναι η ετεροφυλοφιλία σεξισμός?

 Το πώς οι πορείες των ζωών μας κλυδωνίζονται και ουσιαστικά δρομολογούνται υπό την επείρια –θέλοντος και μη- του αστικού κράτους και της συστημικής καθημερινότητας που προβάλλεται ως η μοναδική επί γης αλήθεια, είναι η πραγματικότητα η οποία έχουμε να διαχειριστούμε. Μέσα απ’ το θηρίο και τα γρανάζια του ξεπετάγονται σωροί βιασμών της ελευθερίας, προσωπικότητας και κατ’ επέκταση του σεξουαλικού προσανατολισμού του ατόμου, κι ίσως δεν έχουν μείνει και πολλοί τρόποι υπέρβασης αυτής της φασιστικής νεοελληνικής (και παγκόσμιας) vita nuova,  καθώς η συνεχής καταστολή των ψυχών μας έχει καταστήσει την βαρβαρότητα μια δεύτερη φύση.

 Στις φυλετικές (και εθνολογικές), θρησκευτικές και πολιτισμικές διακρίσεις, και στα ψευτο-ιδεολογήματα  που αναπαράγουν έρχονται να προστεθούν και οι σεξουαλικές- με άλλα λόγια ο σεξισμός. Και δεν θα αναφερθώ στον σεξισμό απλά ως την πίστη για την ύπαρξη ανώτερου φύλου μεταξύ γυναίκας και άνδρα, και στο πως αυτή αντανακλάται στην κοινωνία, την γλώσσα και το νόμο έχοντας νομιμοποιηθεί από τα καπιταλιστικά μέσα και πρότυπα, δημιουργώντας ένα απάνθρωπο κοινωνικό καθεστώς. Θα σχηματοποιήσω τον σεξισμό στην πραγματική του φύση. Δηλαδή την διάκριση ανθρώπων  βασισμένη και στο φύλο και στον σεξουαλικό προσανατολισμό.

 Κι εδώ τίθεται το ερώτημα. «Η διάκριση ανθρώπων βασισμένη στο φύλο και στον σεξουαλικό προσανατολισμό».  Μια πρώτη ερμηνεία είναι ευκρινής. Μα οι ερμηνείες (όπως και η ιστορία) δεν μπορούν απλά να είναι αντικειμενικές. Χρήζουν εξέτασης και προβληματισμού. Οι αποχρώσεις των μορφοποιούνται ανάλογα με την ιδεολογική ταυτότητα του καθενός. (Και φυσικά, λέγοντας ιδεολογική ταυτότητα δεν αναφέρομαι ούτε σε πολιτική στάμπα, ούτε σε παράσημο ιδεολογικής καθαρότητας).

 Προκύπτει λοιπόν η συλλογιστική: Είναι η ετεροφυλοφιλία σεξισμός? Γιατί προφανώς είναι μια σαφής διάκριση με βάση το φύλο και το σεξουαλικό προσανατολισμό. Αν όχι, επικαλούμενοι την κανονικότητα μιας πραγματικότητας ας θεωρηθεί εξ ορισμού άτοπη. Αν ναι, ο αντισεξισμός ως βασικό ιδεολόγημα του χώρου, αν όχι γκρεμίζεται μετατρέπεται άμεσα σε έναν φαύλο κύκλο με μια λειψή και επιλεκτικά τμηματική οπτική. 

 Τα συμπεράσματα σε σας. 

Ο γάτος του Μιχαλολιάκου

Το παιδί που φώναζε "λύκος"

«Φασίστα Σιμήτη δε μας σταματάς» , USA με σβάστικες, «Κάτω η χούντα του Καραμανλη», «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», «χούντα του … Παπαδήμιου» και τόσα άλλα…. Και ξαφνικά «εγέρθητο» (sic)

Υ.Γ. Έτοιμος για επαναδιαπραγμάτευση:

O Λουμπουμπάμπουλα και οι Εκλογές

Έπινε τον καθιερωμένο του μεσημεριανό καφέ στην πλατεία, όταν είδε τον Ες-Ες να σκάει μύτη από την απέναντι γωνία. «Ωχ...» σκέφτηκε μεγαλόφωνα, αλλά το διακριτικό του σχόλιο δεν ήταν ικανό να ανακόψει την πορεία του επισκέπτη.

- Πού ’σαι ρε Λούμπα; Χρόνια και ζαμάνια! Είσαι ακριβώς ο άνθρωπος που έψαχνα να βρω σήμερα! Έχω να σου κάνω δύο ερωτήσεις.

-  Για ρίχτες...

-  Πρώτον: Tί θα ψηφίσεις στις εκλογές;

- Δε θα ψηφίσω. Η εκλογική διαδικασία είναι ένα σύστημα που απορρίπτω εξολοκλήρου. Δεν πιστεύω στην αντιπροσώπευση. Η αποχή μου συμβολίζει τη μη ψήφο, την αντίδραση προς το εκλόγικο σύστημα και την απόρριψη αυτού.

-   Γιατί δεν ψηφίζεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ να δώσεις κι ένα κοινωνικό έρισμα στην αριστερά, τώρα που θα μπει και η Χρυσή Αυγή στη βουλή;

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 -ΤΕΛΕΦΤΑΙΟ ΓΚΑΒΛΟΠ

Εκλογικοί μύθοι

Μύθος 1: Η αυτοδυναμία εξαρτάται από τα πόσα κόμματα θα μπουν στη βουλή.

Και 30 κόμματα να μπουν στη βουλή, αν ένα κόμμα συγκεντρώσει το 40,4% των έγκυρων ψηφοδελτίων, τότε εξασφαλίζει 151 έδρες. Μάλιστα, το 40,4% μπορεί να είναι ακόμα χαμηλότερο αν ορισμένα κόμματα δε συγκεντρώσουν το 3% ώστε να εκλέξουν βουλευτές. Οι «χαμένες» αυτές ψήφοι ουσιαστικά κατανέμονται στα κόμματα που εκλέγουν βουλευτές. Η εκτίμηση για το ποσοστό αυτό, βάσει των ιστορικών αποτελεσμάτων των προηγούμενων εκλογών, είναι περίπου 5%. Έτσι, η αυτοδυναμία εξασφαλίζεται με ακόμα μικρότερο ποσοστό: 40,4 × 95% = 38,38. Το 38,38% δηλαδή είναι μάλλον το κατώφλι της αυτοδυναμίας.

Μύθος 2: Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί μόνο αν συμμετάσχει το πρώτο κόμμα.

Αν το πρώτο κόμμα δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, τότε τα υπόλοιπα κόμματα σε διάφορους σχηματισμούς θα μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Μπορεί να φαίνεται απίθανο αυτό το σενάριο, εντούτοις υφίσταται. Για παράδειγμα, αν το πρώτο κόμμα πάρει 30%, θα εκλέξει 125 βουλευτές. Τα υπόλοιπα κόμματα μαζί θα έχουν 175 βουλευτές και μπορεί να δημιουργηθούν διάφοροι συνδυασμοί που να εξασφαλίζουν την απαιτούμενη πλειοψηφία των 151 εδρών. Απλά, αν το πρώτο κόμμα καταφέρει να εξασφαλίσει το 35% (που σημαίνει τουλάχιστον 135 έδρες), θα είναι πολύ δύσκολο να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή του.

Μύθος 3: Η αποχή και τα άκυρα/λευκά ευνοούν (ή όχι) το δικομματισμό.

Στην κατανομή των εδρών συμμετέχουν μόνο τα έγκυρα ψηφοδέλτια. Κατά συνέπεια, τόσο η αποχή όσο και τα άκυρα/λευκά δεν έχουν απολύτως καμία σημασία για όλα τα κόμματα τα οποία εκλέγουν βουλευτές.

Μύθος 4: Ψηφίζοντας περιθωριακά κόμματα εκδηλώνω τη δυσαρέσκειά μου προς τα κόμματα εξουσίας.

Τα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα που δεν εξασφαλίζουν το 3% για να εκλέξουν βουλευτές κατανέμονται στα υπόλοιπα κόμματα. Έτσι, ουσιαστικά διευκολύνουν τόσο την αυτοδυναμία όσο και την ενίσχυση των κομμάτων. Αν, για παράδειγμα, υποθέσουμε πως στις προσεχείς εκλογές θα υπάρξουν 5 κόμματα τα οποία θα πάρουν από 2% περίπου (δηλαδή συνολικά 10%), τότε η αυτοδυναμία εξασφαλίζεται με 40,4 × 90% = 36,36, δηλαδή 36,36%.

[Τα παραπάνω τα δημοσίευσε με τον ίδιο τίτλο ο Αντρέας Δρυμιώτης στο φύλλο της Καθημερινής της 1ης Απριλίου. Δεν ξέρω βέβαια τι καπνό φουμάρει ο τύπος. Μπορεί να είναι αξιόπιστος, μπορεί να σπέρνει και παραπληροφόρηση για δικούς του λόγους. Στην κρίση του καθένα...]

Το κόλπο του Χοίρων

Για όσους αναρωτιούνται τι δουλειά είχε ο Χοίρων στην ξενιτιά...
Τι να πρωτοσχολιάσουμε;
Τις υγειονομικές παραβάσεις; Τα ελαστικά ωράρια των εργαζόμενων; Το ορθογραφικό ξεπούλημα;
Να ποιος είναι ο Χοίρωνας!!
Φήμες λένε πως μποϊκοτάρει τα πουλερικά και πουλάει μόνο Χοιρινό...

Η Μπάρτσα στη Βίλλα Μέσκαλιν

Υπάρχουν μερικές στιγμές στη ζωή, που ο χρόνος περνάει χωρίς να το καταλαβαίνεις... Είναι στις στιγμές αυτές που εκνευρίζεται κανείς με τα πιο ασήμαντα πράγματα. Ένα από αυτά ήταν και η νίκη της Μπαρτσελόνα επί της Μίλαν.

Η Μπαρτσελόνα μου θυμίζει κάτι εκνευριστικούς τύπους, που κάνουν τους έξυπνους εκ του ασφαλούς. Tους τύπους που σε κάνουν να θέλεις να τους σκάσεις ένα φούσκο, τέτοιο που να τους αφήσεις την παλάμη τατουάζ στο μάγουλο και να φωνάξεις: "Αει τράβα χάσου από δω χάμω ρε, με δύο γκολ από πέναλτυ κι ένα οφσάιντ ξέρω κι εγώ!"

Όταν ο Βαν Μπάστεν έπαιζε με σπασμένο αστράγαλο - κατά πολλούς και χωρίς αστράγαλο, όταν ο Γκούλιτ έβαζε τρία γκολ από κόρνερ - δύο από δεξία και δύο από άριστερα, όταν ο Σαβίσεβιτς έβαζε γκόλ - όχι το '94 αλλά το '99 που είχε κόψει τη μπάλα και μέτραγε περισσότερο, ήξεραν αυτά τα αδερφίστικα; Όχι βέβαια! Τότε το ποδόσφαιρο ήταν αντρικό άθλημα! Τότε έπαιζαν απλώς μπάλα.

Και καμιά φορά δεν είχανε ούτε καν μπάλα. Αλλά και πάλι παίζανε. Εκαναν ότι σουτάρουνε, έκανε ο τερματοφύλακας ότι έπεφτε και άμα το σουτ ήταν ψηλό και η μπάλα θα πήγαινε έξω, έβγαινε ένας από το γήπεδο να τη μαζέψει. Και ποτέ δεν τσακωνόντουσαν για το σκορ. Ξέρανε πότε η μπάλα μπήκε γκολ και πότε βγήκε άουτ. Γιατί τότε στις ομάδες παίζανε άντρες και όχι φλούφληδες σαν τον Μέσι.

Μετά την ισοπαλία στο Μιλάνο, που τα γερόντια της Μίλαν έφυγαν από το γήπεδο κατάκοποι αλλά όρθιοι, περίμενα μια ωραία ποδοσφαρική ιστορία. Μια ιστορία σαν την ανατροπή που έκανε η Λίβερπουλ στον τελικό πριν μερικά χρόνια. Αντ' αυτού είδα αυτή τη σούπα, και τη Μπάρτσα να παίζει με διαιτησία με την οποία θα κέρδιζε και ο Βύζας Μεγάρων και όλους να συζητάνε πώς "πάτησε" και "έπνιξε" τον αντίπαλο.

Αει σιχτιρ! ΣΙΧΑΘΗΚΑ!

Να μιλήσουμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι..

कम्मिन उप next

...βυζας μεγαρων μπαρτsα 3-0 απο ημιχρονο.
ΠΡΟΣΕΥΧΩΣ..

KAΡΛ ΜΑΡΞ ΣΠΕΝΣΕΡ तोमोस I

Eνα κοριτσακι μου εστηλε προσφατα αφτο το ιμειλ.
«γεια σου χοιρωνα.ειμαι και εγω μια διασημος καλιτεχνης ενω εσυ δεν εισαι.θελω να σου διηγηθω μια ιστορια που βρηκα στο ημερολογιο της μαναζ μου τορα που πεθανε...».

Πανε χρονια.Ηταν σαβατο και απο χθες ειχαμαι αποφασηση να παμε παλι για οικογενιακο πνικνικ.Εμενα ολες αφτες οι ξενοφερτες αηδιες μου χτιπανε στα παιδικα μου νεβρα.Αλλα απο τοτε που ειχε ερθη ο θειοζ μου απο την αγκλια με την αγγλιδα και τα κσαδερφια μου και επεμενανε να παμε για πνικνικ εγινε και της μανας μας σινηθιο.Τελοσπαντον σαβατο ,ητανε φορτοσαμε το αμαξι λες και πηγεναμε μεταναστες στο ντισελντορ.Σπαστη καρεκλα,σπαστο τραπεζι,σπαστο καρεκλακι,σπαστη ψηστιερα,ολα σπαστα.
Στη διαδρομη κλασικα πραματα.μουγκα ολοι,η μανα μου κατι μονολογουσε για το καιρο,τι οραια μερα και μαλακιες.η μικρη διπλα να μου χη κανει τα νεβρα να,που επεζε ολη την ωρα με τα κοτσιδια της .ειχε παρη και ολα τα κατσαρολικα ,τις κουκλες ολες,τη πουτανα μου.
Μολις βρικαμε το ξεφοτο που αρεζε στη μαναμου σταματισαμε.Κατεβασαμε ολα τα αχρηστα πραγματα,στρωσαμε και το καρο το τραπεζομαντιλο,πετακσαμε και ολα τα ταπερ πανο .μες στη μουγκα ,να μη μιλαη κανενας .
Εγο μολις φαγαμε,θα παο μια βολτα ειπα παρα περα.παραπερα ηταν και κατι αλλες οικογενιες οχι σα και μας ,ολες με καρο τραπεζομαντηλο παντος.
Και εκη που καθομουνα .την ειδα.καθοτανε διπλα στο Ριακι.μονη με σα στο κοκκινο φορεματακι,με τις κοκινοπυρινες τουφες σα κολημενες πανο στο κεφαλι της,με τα λευκα τα ποδαρακια,μια οπτασια. Τρελαθηκα.τι μωρο εινε αφτο ειπα.πρεπη ναπαο να τις μιλησω ,αλλα να της ελεγα τι?Ασε που πρεπη να ητανε και ξενη.Τους μπαρμπιγουαιρ ντολς να τους ηξερε?
Σκεφτηκα οτι κατι επρεβε να βρω να της προσφερο,ετσι για να τη γλικανω και να διωκσω την αμηχανια μου.Τα λουλουδια που σκεφτηκα προτα,το μετανιοσα μολις τα μιρισα και καταλαβα πως μιριζαν ολα προβατιλα και κατουρλια.θα παο να της φερο κατι απο αυτα που εχουμε στο τραπεζι σκεφτηκα και αρχισα να τρεχο προς τα πισο.
Την ειχανε αρακσει για υπνο τα μοσχαρια,ο πατεραζ μου διλαδη,η μανα μου εκανε πος ελινε σουντοκου,οχι σταβρολεξα εινε μπαναλ και η μικρη περα βρεχη,ξεσκατιζε ενα μορο- κουκλα.
Κοιταο στο τραπεζομαντιλο τι να δο?τιποτα.ολα ριμαγμενα κατι αποφαγια,παντζαροσαλατες πανω στα γρασιδια.γαμο τη πουτανα μου.Ωπα! Το ματι μου πηρε πρεφα το μοναδικο αθικτο πραμα.Ητανε 4 αβγα,βραστα.ε βεβαια.Αφου ρε στην οικογενια ολοι τα σιχενοντε τα αβγα αλλα η μανα μ επιμενη καθε φορα να φτιαχνη οταν πηγενουμε πρικνικ.Για τη περιπτοση ομως ητανε οτι επρεπε.Τα βαζο σε μια χαρτοπετσετα και βουρ για το μωρο το σκανδιναβικο τι ητανε ξερο γο.
Τη πλισιαζο με αργα βηματα απο πισο μη τη φοβισω.Αφτη κατι σιγοτραγουδουσε στη γλοσσα της ,ουτε που καταλαβενα, σα να ιχε φλεματα στο λαιμο απο τα τσιγαρα ακουγοταναι.
Μολις με ειδε,εβγαλα αμεσος τα αβγα απο τη τσεπη.
«παρε,της ειπα. «τα εφερα για σενα».
«Ναιν,ναιν.ντανκε» μου ψελισε φοβιζμενα.
«μα παρε» τις λεω.καταλαβα πως ηταν γερμανη.
«ναιν.νιχτ χουνγκριχ»μου ξαναπαντα.
«τι νιχτ μορε?» τις ξαναλεω αφου ειχα παρη θαρος τωρα πια και μου εβγενε το ελλινικο φιλοτιμο.
«στα δινο εγο,παρε να φας».και τις πιανω το χερι,και βαζο το πιο μεγαλο στη χουφτα της.
Η φροιλαιν παθενη υστερια,και αμεσος αφηνει το αβγο να κιλισει κατω.τρελαθικα.εβλεπα το αβγο να κιλαει στα χωματα,να κολλανε οι κακαρατζες απο τα προβατα πανω στο ασπραδι και μου ρθε να ξερασω πανω στο κοκκινο φορεμα.δε ξερω πως μου εστριψε κσαφνικα.ηταν που σκεφτηκα και το πατερα μου ,που μας εχη πρηξη με τα λεφτα που δε φτανουν ουτε για ενα αβγο να παρουμε,ειδα και την ελια που ειχε στη μυτη και απο μακρια δε φενοτανε?
Την αρπαζο απο τις τουφες,πρεπη να της ξεριζοσα και μια,της ανοιγο το στομα με το ενα χερι και με το αλλο της εχονα τα αβγα ενα-ενα.
«τι κανης γαμο το χριστο σου?» της φωναζα με ελινικη εβγενεια. «τωρα θα τα φας ολα,εχετε εσης τετοια αβγα ρε στη γερμανια?πετας χοριατικα αβγα κατο ρε?»
3 βγα να τα καταπιη ολα το καριολακι.να μαθη.
Εδο και λιγη ωρα δε κουνιετε παντος.εχει μπλαβιαση και στο προσοπο.Εχουν μαζεφτη και κατι μαβρα συνεφα απο πανω.να και η πρωτη ψιχαλα.δε ξερω τι να κανο.απο το βαθος ακουω κατι φωνες.
Αγκελααα,αγκελααα.κομεν.βια μουσε γκιε.αγκελαααα.
Ο ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ Μ.πλησιαζη και ενας γερμαναρας.τη κανο προς το δασος εγω.ας σινεχυσει αλλος την ιστορια..
Ετσι γινανε ταπραματα χοιρονα
Η βροχη εγινε μπορα και τα μαζεψαμε ααρον ααρον.εγο καθομουνα στο πισω καθιζμα αναπαφτικα πια,ειχα απλοσει και ολα τα κατσαρολικα αφου ειχα χωρο τωρα πια.
Η μαμα και ο φαδερ μπροστα ακομα μουγκα.πιο πολυ και απο οταν ερχομασταν.
Ξαφνικα τη σιωπη σπαη η μανα.
‘αμαααν.μιπως ξεχασαμε τα αβγα πισω?»
.........
«παιδια,πηρατε τα βγα?Στελα εσυ?
.....οχι μαμα.
«Πασχαλη?»
.........
Παασχαλη σου μιλαω!’ του κανη χορις να γυριση να κοιταξει πισω.καρφομενη μπροστα απο το φοβο πως τωρα θα τρακαρουμε,τωρα θα τρακαρουμε ,τωρα θα τρακαρ...
Τοτε πεταγετε ο πατεραζ μου,πρωτη φορα που μιλουσε εκεινη τη μερα.
ΡΕ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ.ΣΟΥ ΜΙΛΑΗ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ.ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΛΟΑΒΓΑ?
....Ο Πασχαλης ομως τιποτα.
Ε τοτε το καταλαβανε.αλλα ητανε αργα.αποτομο φρεναριζμα,φωνες,κλαματα.αφτα θυμαμαι μετα.
Ετσι απο εκεινη τη μερα χασαμε τα Αβγα και το Πασχαλη.
Αλλα μετα απο χρονια ,τον ξαναειδα σε μια μαρκιζα.πηγα και να τον δω.100 εβρο το μπουκαλι το μπασταρδο.και ειπε πως δεν ειναι αφτος,οτι κανω λαθος.τεσπα. το κοριτσακι ομως? τον θυμοτανε καλα...
Αφτα εγραφε στο μερολογιο χοιρονα.εχη και δυο φωτογραφιες .Σου τις κανο ατατς και αφτες ,μηπως σε βοηθησουν να λυσουμε το μυστηριο γιατι εγο δε καταλαβαινο τιποτα
TA ABGA.

TO KORITSAKI..



O PASXALIS...

Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της

Κάθε τόσα χρόνια εμφανίζεται μια μπάντα, που έχει κάτι το διαφορετικό, φέρνει κάτι νέο και συναρπαστικό και αλλάζει το μουσικό τοπίο. Ήταν οι Beatles, οι Sex Pistols, οι Guns 'n Roses και οι Nirvana. Αλλά τα τελευταία 20 χρόνια κανείς δεν έχει ξεχωρίσει από τους προκατόχους τους. Κανείς δεν έχει μπορέσει να επανακινήσει την μουσική σκηνή, να της δώσει την ενέργεια που κάποτε είχε... Εως τώρα δηλαδή. Με τον ήχο τους και την εμφάνιση τους οι Βarb Wire Dolls θα κάνουν αυτό που κανείς δεν μπόρεσε να κάνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες... να σαρώσουν την μουσική βιομηχανία.




-Sugarbuzz Magazine

Pornostroika Dadaifi-Μπρεχτιάδα

Είναι μία συλλογή που περιέχει τις μελοποιήσεις των Pornostroika Dadaifi σε ποιήματα του Μπρεχτ.
Τα τραγούδια αυτά υπάρχουν διάσπαρτα στη δισκογραφία του γκρουπ.Για πρώτη φορά μαζί
σε ενα άλμπουμ φόρο τιμής στο μεγάλο Γερμανό.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΔΩ:
http://www.mediafire.com/?etokz76soitq1ts

PUNK IS...

punk ειναι...(μου θυμιζει εκεινα τα απαραδεκτα t-shirt που ειχαν μπροστα δυο απο τα πιο μαλακισμενα σχεδια και εγραφαν love is...)να ξεκινας μετα απο 10ωρο δουλειας,να φορτωνεις φιλους στο αμαξι,να κανεις δυομιση ωρες ταξιδι,να πινεις φραπεδες,μπυρες,μπαφους,να κουβαλας οργανα δυο στενα πιο κατω απο το live,να στηνεις το stage για το live,να κανεις soundcheck,να εξακολουθεις να πινεις οτι να'ναι,να νοιωθεις τον κομπο στο στομαχι γιατι η ωρα πλησιαζει και δεν πρεπει να μαλακιστεις,γιατι τα παιδια θελουν να τα σπασουν κα να περασουν καλα(μαζι και εσυ!).Να ερχεται η ωρα και να εισαι λιγο πριν τον λακκο με το vertigo να σου τραγουδαει,να πινεις κι αλλο γιατι ξερεις πως τωρα ειναι το μονο γιατρικο,να τα σπας πισω απο το οργανο γιατι γουσταρεις,γιατι πρεπει,γιατι φοβασε "μην γινει μαλακια!!!"γιατι οι κολλητοι τα σπανε πριν καλα καλα αρχισουμε.Punk ειναι...να εχεις track-list 45' και να το ληγεις στα 30' γιατι τα πηγες ολα τα κομματια..."κομματια!"και ολοι να γουσταρουν,να βλεπεις ολα τα αλλα groups και να συνεχιζεις να πινεις.Το live να τελειωνει στη μια το βραδυ και εσυ να συζητας τι θα κανουμε μετα(οχι δεν παω για υπνο,μαλακες!),να την πεφτεις σε κορυφαιο φοιτητοσπιτο με ολους οσους ηταν στο live μεσα και να πινουν μιλωντας με τα πιο καλα λογια για το group και την βραδια και μετα απο 3 ωρες και ενω ο ηλιος αρχιζει να σε τσουζει στα ματια,να μην θες να φυγεις(...αλλα επρεπε),να φορτωνεσαι παλι στο αμαξι (συνοδηγος αυτη τη φορα!),να ξυπνας εξω απο το σπιτι σου,να ανεβαινεις τα σκαλια και να νομιζεις οτι δεν θα φτασεις ποτε.Οταν λοιπον ο υπνος νοιωθεις πως θα σε ρουφηξει για παντα,εκει λοιπον ξαναβλεπεις ολο αυτο το Σ/Κ απο την αρχη και την στιγμη που λειωνεις διαβαζεις στους τιτλους τελους..."punk is the way you feel,punk is that you want to do it over and over again,punk is that you will never forget it,punk is....zzzzzzzzzzzzzzz" ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΕΣ!!!

Τί σημαίνει για εσένα το πανκ;

Ποτέ δεν είχα κάτσει να το σκεφτώ μέχρι το βράδυ της Πέμπτης. Μέχρι εκείνη την στιγμή δηλαδή που ακούγοντας γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή, μου ήρθε στο μυαλό αυτή η ερώτηση. Χωρίς να είναι απάντηση σε κουβέντα που είχε ανοίξει. Χωρίς να ανήκει στο γενικότερο πνεύμα της εκπομπής. Χωρίς πολλά φρου φρου κι αρώματα.

Μία και μόνο ερώτηση:

«Τί σημαίνει για εσένα το πανκ;»

Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα. Kαι δεν μ' αρέσει να προβληματίζομαι. Η απάντηση είναι τα πάντα. Και τίποτα μαζί. Αλλά και πάλι, εγώ είμαι άνθρωπος χωρίς φαντασία. Θέλω την βοήθειά σας! Για μια και μόνο φορά και δεν θα την ξαναζητήσω το υπόσχομαι.

Μόνο αν κάποια στιγμή χρειαστεί να φτιάξω το διαστημόπλοιο μου και να επιστρέψω στον πλανήτη μου. Αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί.

Α! Και μιας και το φέρε η κουβέντα. I come in peace.

Γράψτε μου λοιπόν, τί σημαίνει για εσάς το πανκ και ταυτόχρονα ελάτε να γράψουμε μαζί ιστορία.

ΑΝΕΚΔΟΤΑΚΙ

ΣτΣ: Επειδή οι καιροί είναι πονηροί οδεύοντας προς το 1984 το παρακάτω γκάλοπ έχει την μορφή ανέκδοτου.

Επανάληψη του γνωστού σκηνικού με επιβαίνοντες αεροπλάνου που από θαύμα σώζονται και κατηλήγούν αιχμάλωτοι φυλής Ζουλού. Ας γνωρίσουμε αρχικά τους πρωταγωνιστές μας.

1. Οικονομολόγος

Γενικά λύνει και δένει, μέγας τζογαδόρος με τα λεφτά των άλλων όμως. Επειδή τελευταία τα πράγματα δεν πηγαίνουν και πολύ καλά στήνει την τράπουλα την ρουλέτα και γενικά ότι βρεθεί μπροστά του. Αεριτζής με τα όλα του ακόμα και χαμένος να βγεί θα καταφέρει να μεταφέρει το χρέος του σε άλλους.

2. Λογιστής

Τσιράκι του οικομολόγου με την διαφορά ότι στο φτωχό του μυαλουδάκι πιστεύει με θρησκευτική ευλάβια τις αρλούμπες του οικομολόγου (ότι υπάρχει πραγματική οικονομία και παραμύθια για μικρά παιδιά)

3. Δικηγόρος-Δικαστικός

Γραφιάς του Οικονομολόγου. Ιερό του καθήκον να μεταφέρει γραπτώς τις αηδίες του Οικονομολόγου να τις κάνει νόμους και φυσικά να αφήσει ορισμένα παραθυράκια για αυτόν και τους φίλους του.

4. Πολιτικός

I hate you hate we all hate politicians. Το παιδί με την σφραγίδα και την υπογραφή

5. Αρχιεπίσκοπος

Fuck Religion full of shit

6. Μπάτσος

Για όποιον είναι φιλόζωος και αγαπάει τα μαντρόσκυλα δεν αποτελέι ιδιαίτερη απειλή.

7. Κνίτης

Το ίδιο με τον λογιστή μόνο που πιστεύει και σε μερικές παραπάνω σαχλαμάρες.

8. Πόντιος

Πιθανά ένας από εσάς. Φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση γιατί κάποτε είχε βάλει έναν Πολιτικό μπατζανάκι του να μεσολαβήσει να του σβήσουν μια κλήση (πεντακάθαρο κόκκινο) που του έριξε ένας Μπάτσος. Ο Αρχιεπίσκοπος στην εξομολόγηση τον διαβεβαίωσε ότι είναι αμάρτημα. Επίσης έχει και καταναλωτικό δάνειο που και ο Κνίτης και ο Λογιστής τον κατηγόρησαν για την έκδοση του.

9. Ζουλού

Δεν παίρνουν χαμπάρι, η σοδιά δεν πήγε καλά, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν μειώσει τις προμήθειες είναι πεινασμένου και πλέον δεν έχουν τίποτα να φάνε παρά τους επιζώντες.

Μετά την παρένθεση λοιπόν φτάνουμε στο γνωστό σημείο που ο Σοφός-Αρχηγός (ναι ναι και σοφός και αρχηγός οι Ζουλού δεν είναι πόντιοι όπως μερικοί άλλοι) της φυλής πρέπει να αποφασίσει ποιός θα φαγωθεί πρώτος. Έχει μπερδευτεί όμως πλήρως με την κατάσταση. Στίβει το μυαλό του λοιπόν και παίρνει την απόφαση το TRACTATUS BLOGUS και οι φωστήρες του θα αποφασίσουν !!!!

Άντε rockabilly βγάλε ένα poll αν έχεις την καλοσύνη.

To Τηλεφώνημα ΙΙ

(...Συνέχεια από το προηγούμενο...)

Ο Μέσκαλιν θορυβημένος από τα λόγια του Λούμπα και μη μπορώντας να ηρεμήσει στη σκέψη ότι ο Μίκυ είναι στο κατόπι του, αποφασίζει να πάρει τηλέφωνο τον Λούμπα για να δεχθεί την πρόσκληση.

Το τηλέφωνο χτυπά επίμονα. O Λούμπα γυρνά στη δεξιά πλευρά του κρεβατιού και σηκώνει το ακουστικό.

- Ποιός με ενοχλεί αυτήν την ακατάλληλη ώρα;

- Τί ακατάλληλη ώρα ρε αγόρινα, κοντεύει 10. Πες μου ότι συνήλθες από χθες.

To Τηλεφώνημα

Η ιστορία των παρανόμων στοιχημάτων, είχε ανησυχήσει Μέσκαλιν και Λούμπα εκατέρωθεν. Η ιστορία είχε παρατραβήξει, πόλλα ονόματα έσκαγαν στη δημοσιότητα και ο καθένας τους εκτός του ότι είχε τη φωλιά του λερωμένη, είχε ήδη και αρκετά μπλεξίματα. Ο Λούμπα, αποφάσισε λοιπόν να πάρει τηλέφωνο τον Μέσκαλιν και να βάλει τέλος στην παλιά τους διαφωνία, η οποία ήταν και η αιτία που ξεκίνησαν όλα άλλωστε. Μπας και πρόλαβει τα γεγονότα και σώσει το τομάρι του. Εξάλλου είχε κουράστει ψυχικά με όλα αυτά και ήθελε να τα βάλει πίσω του. Ο Μέσκαλιν θα ήταν ανίσχυρος μπροστά στη διαλεκτική του δεινότητα. Σήκωσε λοιπόν το ακουστικό και πήρε το νούμερο.

- Παρακαλώ;

- Έλα αγορίνα, τί χαμπέρια;

- Γεια σου Λούμπα, κουκιά σπέρνω... Eσύ;

- Εδώ κοιτάω κάτι παρτιτούρες, όσο μελετάνε τα δωδεκάχρονα στη διπλανή τάξη. Έχω παίξει στοίχηματάκι κι έστήσα την μπάντα του σχολείου. Τρία λάθη στο πρώτο μέρος και δύο στο δεύτερο.

- Μαλάκα τα έχεις θεοπαίξει ε;

- Τί να κάνω ρε αγόραρε; Αφού τα ξέρεις περνάω δύσκολα. Αυτός ο μαλάκας με έχει κάνει στην άκρη... Πρέπει να σταματήσω λέει να χορεύω κλακέτες κάθε φορά που ακούω πανκ.

Χοιρομανδια Παγτ Ουα.

Καταρχην εφαγα το χοιρινο με sελινο αλλα το σεληνο δε ηταν ματαλαγμενο και με πειρακσε λιγο στο μυαλο.Αλλα δε πειραζη και ετσι τα καταφερα και ειδα το οραμα που επρεπε για τη μη σινεχεια του κοζμου.
Τι ειδα.
Ειδα τα Νεφαιλιμ να ερχονται. Η ημερομηνια ηταν 12/21/2012. Δηλαδη στις 12 Εικοσαμιαβριου το 2012; Ναι οντως οι Μαγια επεσαν μεσα στην ημερομηνια ληξης του νεου κοσμου αλλα εντελως τυχαια και επειδη ηταν πολλοι κολοφαρδοι μαζεμενοι.(Αλλιως δε εξηγηται πως μπορεσαν να προβλεψουν με τετοια ακριβεια το τελος του κοζμου αλλα δε μπορουσαν να προβλεψουν το δικο τους τελος).Η μονη αξιοπιστη μαγια είναι η Τσόκλη παρεμπιμπτοντως.
Σημ.Υπαρχη και ενας λιγοτερο πρακτικος τροπος για να δης ότι η μερομηνια ισχυη.Πρεπη να γυρισεις τη γη αναποδα ,καπου θα αναγραφη την ημερομηνια ληξης προιοντος -δε γινεται.
Γυρναω όμως στα Νεεφελημ που αφησα μονα και περιμενουν πως και λιακοπως να κατακτησουν το κοζμο.Εκεινη τη μερα λοιπον,ερχονται τα Ναι-φελιμ’ και λενε πως θελουν να κατακτησουν το κοζμο.Στην αρχη θα θελουν . αλλα μολις δουν έναν ένα τους φυλαρχηγους της γης μετα δε θα θελουν να μπουν στο κοπο να τελεειοσουν μισοτελιωμεη δουλεια..Μετα όμως θα θελουμε εμεις να μας καταστρεψουν να τελειονουμε.και ενω τα νεφελιμ θα φυγουν αρον αρον αφου παρουν μαζι τους μονο το Δημοσθενη Λιακοπουλο για περαιτερω εξετασεις,υπαρχη παντα και ο Αντιχριστος που μπορη να σωση τη κατασταση και να φερη καταστροφη.ο Αντιχραιστ υπαρχη,ναι υπαρχη ηδη.Ειναι στη γη ναι.Ποιος είναι όμως?
Τομος 1.Ποιος είναι ο Αντιχρηστος?
Πολλοι ισυριζονται ότι ξερουν ποιος εινε.
Οι περισοτεροι αναλυτες εχουν καταληξει σε δυο τρεις.
Εγω θα πω για αφτον που ειδα μπροστα μου μολις εφαγα και τη τελεφταια μουχλιασμενη πατατα που συνοδεβε το χοιροινοσεληνο.
Ειδα μπροστα μου,τον τον τον ΛΟΥΚΑ ΒΥΝΤΡΑ
Ναι,τον ποδοσφαιριστη του ΠΑΩ.
(το σεληνο δεν ηταν μεταλαγμενο, με πειρακσε)
Ο Λουκας σε ένα χρονω γινεται 33..
Οι οπαδοι του ΠΑΟ κατι ξερουν που δε τον θελουν….
Το ποιο συγκλονιστικο ολων όμως προερχεται από το «σωστο» αναγραματιζμο του ονοματοςτου.Αν τον κανης σωστα προκυπτη το
Κ Υ Ρ Α Β Α Σ Υ Ν ΤΟ Λ Σ ….!!!!!!!!
Εεεμ ? ε! ε?
Φοβερα ακαταλαβιστικο ετσι?
Αν όμως.ΑΝ λεω.Ξανακανης αναγραματιζμο προκυπτη το μυστιριωδες
Τ ΚΥΝΑ ΒΡΑΣΙΣ ΟΛ.
Και τι μαφτο θα πεις.
Ξερης όμως-δε ξερησ- πως ο Αντιχραιστ θα είναι Ελληνοαμερικανός.
Και ξερης πως-δε ξερης- ότι το πρωτο πραγμα που θα κυνηγηση είναι οι κιναιζοι.
Ποια εινε τωρα λοιπο η δισνοητη φραση στα ελινοαμερικανικα;
Τη Κινα βρασης oλ!
Δηλαδή?
Tη Κινα να βρασης ολη!!
(Sygklonistika, και το σεληνο όμως με εχη γαμησει στο μυαλο)



Τρομος 2.ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ 2012
-Την ΑΕΚ να παιρνη πρωταθλημα
-Τη μενεγακη να πεθαινη
-Το μετρο της Σαλλονικης.
-Το βρακακι της κοπελας στο ταμειο του Μαρινοπουλου που προσπαθω να δω τοσα χρονια.
-Και αλλα πολλα.


Υστεριογραφο. ΗΠΑ στη μανα μου που εβαλε σεληνα στο κηπο του χωριου(ναι,ναι σαφτο που θελετε να ερθετε μαλακες αθηναιοι και να φυτεβετε μανδαρινια). «βαλε ρ μανα λιγο φυτοφαρμακι να ξερουμε τι τρωμε τουλαστιχο» ,τιποτα αφτη τα ηθελε βιολογικα λεη.Ναι και τωρα πανε όλα τα κοπροσκυλα και οι κοπρογατες κατουρανε και χεζουναι εκει μεσα και γο τα τροω μετα. ε και δεν ειμε καλα μετα. αμα δε εινε μεταλαγμενο το σεληνο να τη ακουσω καλα τετοια ποστ θα βγαινουν.

Πάρτε δρόμο!

Θέλουμε - δε θέλουμε, όλοι μας κάνουμε τις στατιστικές μας. Έστω και χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Έστω κι αν είμαστε εναντίον της στατιστικής. Παραθέτω λοιπόν τη δικιά μου στατιστική ετών, σχετικά με τους κινδύνους του δρόμου, είτε είσαι οδηγός αυτοκινήτου είτε είσαι οδηγός δίκυκλου.

Υπόμνημα βαθμού κινδύνου

$: ήταν ανάγκη να μου τύχει τώρα αυτό;

Καλύτερα προσπεράστε για να γίνει ο κίνδυνος παρελθόν.

$$: ω, μαλάκα, να δεις που θα την κάνει τη μαλακία!

Μη διανοηθείτε να πάρετε τα μάτια σας από πάνω του.

$$$: σου γαμώ το σπίτι προκαταβολικά!

Κρατείστε απόσταση και οπλιστείτε με ψυχραιμία, ετοιμότητα, καθώς και με ένα σκληρό αντικείμενο για παν ενδεχόμενο.

$$$$: ψόφα ρε πούστη!

Μη μπείτε στον πειρασμό να συμπεριφερθείτε όπως στα συγκρουόμενα του λούνα παρκ, όσο κι αν το τραβάει η ψυχή σας.

$$$$$: ωχ, μάνα μου, ο χάρος μεταμορφωμένος σε οδηγό!

Σταματείστε αμέσως το όχημά σας, κάντε ένα τσιγάρο μέχρι ο χάρος να απομακρυνθεί και συνεχίστε ύστερα την πορεία σας.

Παραδείγματα

Toyota Celica: Ευτυχώς δεν κυκλοφορούν πολλά πλέον. Αυτό είναι θετικό, τόσο για την αισθητική μας, όσο και για τη σωματική μας ακεραιότητα. Συνήθως οδηγούνται από λάτρεις σπορτίφ αυτοκινήτων που δεν έχουν όμως φράγκα να αγοράσουν κάτι ακριβότερο, οπότε αναγκαστικά αρκούνται σε αυτή την αηδία. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι κάτοχοι είναι σαρανταφεύγα πιπινολάγνοι που προκειμένου να τους κοιτάξει το γκομενάκι απέναντι είναι ικανοί ακόμα και να αγνοήσουν και να συνθλίψουν τη γιαγιά που διασχίζει το δρόμο κρατώντας από το χέρι το εφτάχρονο εγγονάκι της. ($$$)

Peugeot Ralley, ζαντωμένα Civic και Escort, Punto sporting κλπ: Το θέμα με τα αγαπητά παλικάρια που τα οδηγούν είναι ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε στραβοτιμονιά, μόνο και μόνο επειδή μπάνισαν τον κολλητό στην απέναντι καφετέρια και πρέπει να σταματήσουν για πρόσφατα κουτσομπολιά. Εννοείται πως οποιοσδήποτε ελιγμός γίνεται χωρίς φλάς. Εξάλλου, ακόμα κι αν είχαν την καλή διάθεση να προειδοποιήσουν, τα φλασάκια δε φαίνονται από τους τόνους μανό που έχουν πάνω τους. ($$)

Smart και Toyota Yaris: Αν βρίσκεστε σε ένα δρόμο με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας (όπως η Κηφισίας ή η Συγγρού) και πηγαίνετε με 35 χλμ, ενώ στις δύο άλλες λωρίδες τα οχήματα πηγαίνουν με 80 χλμ, να είστε σίγουρος ότι λίγα αυτοκίνητα μπροστά σας βρίσκεται μια ψόλα που οδηγάει ένα Yaris ή ένας αρχίδας που οδηγάει ένα Smart. Ενίοτε μιλάνε και στο κινητό χασκογελώντας, γεγονός που σας προτρέπει να τους ευχηθείτε να εμφανίσουν καρκίνο στο αυτί. ($$$$)

VW Golf: Δώστε βάση, γιατί δε μιλάμε για αστεία κατάσταση! Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για μοντέλο του 80 ή για μοντέλο του 10. Όλα είναι εξίσου δολοφονικά, με εξαίρεση ίσως τα πρώτα-πρώτα που είχαν εκδοθεί (πολύ παλιά). Η γκάμα οδηγών που βρίσκεται μέσα περιλαμβάνει φιλοναζιστές κωλόγερους, ξιπασμένες πενηνταπεντάρες με τόνους μπότοξ, κάγκουρες που έχουν τελειώσει κολλέγια, κάγκουρες δυτικών προαστίων με τσουλάκια στη θέση του συνοδηγού και φυσικά ξεδοντιάρηδες λάτρεις του Ψάλτη και του σκυλάδικου. ($$$$$)

Υβριδικά Honda Civic και Toyota Prius: Ειδικά τα πρώτα έχουν μια μαγική ικανότητα. Μάλιστα, η ικανότητα αυτή επαναλαμβάνεται τόσο συχνά που έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν πρόκειται για επιλογή του οδηγού, αλλά για κάποιο περίεργο σύστημα που είναι τοποθετημένο εκ κατασκευής στο αυτοκίνητο. Πηγαίνουν εκνευριστικά αργά και αν προσπαθήσεις να τα προσπεράσεις, κάνουν κατάλληλους ελιγμούς προκειμένου να σε εμποδίσουν να το κάνεις, ακόμα κι αν οι ελιγμοί αυτοί απειλούν τη ζωή σου. Μέχρι να ξεφύγεις από την κόλαση που σέρνουν στο πέρασμά τους, έχεις σιχτιρίσει τόσο πολύ, πού μόνο ειλικρινής εξομολόγηση στο Άγιο Όρος μπορεί να σε εξαγνίσει. Συνήθως οδηγούνται από προχωρημένης ηλικίας μαλακισμένους/μαλακισμένες που τις περισσότερες φορές είναι τόσο κοντοί/κοντές που νομίζεις πως το αυτοκίνητο κινείται μόνο του. ($$$$$)

Λευκά sedan: Δεν έχει σημασία η μάρκα και το μοντέλο. Έχει όμως το χρώμα. Μπορεί να είναι Mercedes 190E, Renault Megane ή Ford Focus. Αν βέβαια είναι γιαπωνέζικο, πχ. Mitsubishi Lancer, τότε ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Η πλήρης κορύφωση έρχεται στην περίπτωση του Nissan Almera! Δε θα πω περισσότερα, γιατί ήδη με πιάνει ρίγος από το φόβο μου! ($$$$$)

Audi: Γενικώς. Όσο πιο καγκούρικο, τόσο πιο απρόβλεπτο. Δε μπορείς να βάλεις ένα τετράπορτο Α4 στο ίδιο τσουβάλι με ένα πειραγμένο ΤΤ! ($)