Είναι που αλλάζει ο καιρός...

Εγώ: Πωωω... Τι ζέστη είναι αυτή σήμερα... Έχουμε λιώσει.
Άχμεντ: Eίναι που αλλάζει ο καιρός και μπαίνει ο χειμώνας!

Ο Ύπνος Του Δικαίου

Ο Μέσκαλιν απόλαμβανε έναν ελαφρύ, απογευματινό υπνάκο ξαπλωμένος στον καναπέ, ενώ είχε αφήσει την τηλεόραση να παίζει το Raging Camels 4.

Ψευτοπαρακολουθούσε το αριστούργημα με μισόκλειστα μάτια (ή μισάνοιχτα, εξαρτάται πως θα το πάρει κανείς) και βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, φαντασιωνόμενος το γυμνόστηθο νέτο της ταινίας, να ξεπροβάλλει από τον μακρίνο ορίζοντα σε ένα ερημικό τοπίο και να τον πλησιάζει. 

Κι εκεί που είχε αρχίσει να ξερογλύφεται και να σιγοτραγουδάει "Ξέρω και μια μελαχροινή, Πολλοί την κάνουν κέφι...", ετοιμάζοντας την υπερκουλτουριάρικη ατάκα που θα την άφηνε σιξυλη... το νέτο μεταμορφώθηκε στον Λουμπουμπάμπουλα, ο οποίος ήταν ντυμένος με μια κελεμπία, είχε τη γενειάδα του βαμμένη κόκκινη, ήταν ζωσμένος με εκρηκτικά και έτρεχε κατα πάνω στον Μέσκαλιν φωνάζοντας "Ο Αλλάχ είναι ένας και ο προφήτης του εγώ (ο ίδιος ο Λούμπα δηλαδή)! Θάνατος!"