Την παρακάτω ιστορία μου την διηγήθηκε ένας τύπος που γνώρισα σε μια συναυλία. Μου συστήθηκε ως Φιλάρετος.
Ήταν 26 Μαΐου αλλά πριν από πολλά χρόνια, μπορεί το 2004. Ο Φιλάρετος είχε αποφασίσει ότι εκείνη τη μέρα θα έσβηνε τη Δανάη. Θα έπινε ένα μπουκάλι για πάρτη της. Από το μεσημέρι, μέχρι το βράδυ. Και όταν το μπουκάλι θα άδειαζε, θα έμενε άδειο το μυαλό κι η καρδιά του απ'αυτήν.
Τελείωσε τη δουλειά του γύρω στις 2 το μεσημέρι. Πέρασε από μια κάβα, πήρε ένα μπουκάλι τεκίλα, ένα χυμό πορτοκάλι κι ένα πακέτο τσιγάρα από το διπλανό περίπτερο. Πήγε σπίτι, έκλεισε κινητό, έκλεισε πατζούρια, έβγαλε το σταθερό από την πρίζα και απλά ξεκίνησε να πίνει. Σιγά σιγά έχτιζε το soundtrack της μέρας. Μου είπε διάφορα τραγούδια που επέλεξε ν'ακούσει εκείνες τις ώρες αλλά δεν τα θυμάμαι. Νομίζω ένα απ'αυτά ήταν το Radio των Alkaline Trio.
Το επόμενο πράγμα που θυμάται είναι να ξυπνάει και να κοιτάει το ρολόι στον τοίχο του. Είχε πάει 19.30. Τρόμαξε με τον εαυτό του. Δεν είχε ξαναλιποθυμήσει από το αλκοόλ και πόσο μάλλον από τόσο νωρίς. Φοβήθηκε λοιπόν τόσο πολύ που συνέδεσε το σταθερό του περιμένοντας κάποιον να νοιαστεί και να τον πάρει τηλέφωνο. Μ'αυτή του τη σκέψη, ξανακοιμήθηκε.
Ο ήχος του τηλεφώνου του τον ξύπνησε μια ώρα μετά. Ήταν ο Στάθης, ο κολλητός του.
"Έλα ρε, που'σαι χαμένος; Είσαι καλά; Σε πήρα κι έχεις κλειστό κινητό!" ήταν τα λόγια του. Κι ο Φιλάρετος του απάντησε σχεδόν τρεκλίζοντας "Πίνω από το μεσημέρι, για πάρτη της. Δεν είμαι καλά". "Καλά μαλάκας είσαι;" του είπε ο Στάθης, "έρχομαι από κει με τα κορίτσια"
Σε αυτό το σημείο περίμενα ότι ο τύπος θα το γύρναγε σε τσόντα-παρτούζα για να είμαι ειλικρινής.
Ο Φιλάρετος άνοιξε το κινητό του και αποφάσισε να σηκωθεί και να αντιμετωπίσει το χάλι του. Την ώρα που άνοιγε τα πατζούρια, χτύπησε το κουδούνι και πήγε τρέχοντας προς την πόρτα. Ήταν ο Στάθης με τη Γεωργία και τη Νάνσυ. Η Νάνσυ ήταν αυτό που λες "όμορφη και γλυκιά κοπέλα" και η Γεωργία αυτό που λες "δεν είναι πολύ όμορφη αλλά έχει δυναμισμό". Εκείνο τον καιρό μάλιστα ήταν με ένα γκόμενο ο οποίος ήταν στα καράβια και τον είχε πήξει στο κέρατο. Ήταν λίγο σαν τη Δανάη σ'αυτό.
Τελοσπάντων άρχισαν να λένε στο Φιλάρετο ότι κάνει μαλακίες και ότι πρέπει να ξεκολλήσει από τη Δανάη και τέτοια. Ειδικά η Γεωργία ήταν έξαλλη! "Είναι δυνατόν να κλαις γι'αυτήν;", του έλεγε. Ο Στάθης την άκουγε αλλά δε γούσταρε, δεν την πήγαινε επειδή τη θεωρούσε υποκρίτρια και καριόλα.Αλλά γούσταρε τη Νάνσυ που ήταν κολλητή της οπότε την έτρωγε στη μάπα αναγκαστικά.
Ο Φιλάρετος αποφάσισε με τα πολλά να το ρίξει έξω, να πάει να βρει τις καβάτζες του. Σκέφτηκε λοιπόν να πάρει μια κοπέλα, την οποία είχε γνωρίσει πρόσφατα η οποία όμως δεν τον τρέλαινε αλλά ήταν γλυκιά και καλό κορίτσι και φαινόταν ότι τον γούσταρε. Το όνομα αυτής Αγάπη. Την πήρε λοιπόν τηλέφωνο και της είπε ότι είχε σκοπό να κατέβει προς το κέντρο, στον πεζόδρομο με τα μπαράκια. Αυτή του απάντησε ότι θα έκανε το ίδιο, είχε κανονίσει με τις φίλες της να πάνε να τα πιούν.
Βρέθηκαν λοιπόν στο γνωστό στέκι και μετά από μπόλικο αλκοόλ και χορό,τα είπαν, γέλασαν και κατέληξαν μαζί. Λίγο καιρό μετά επισημοποίησαν τη σχέση τους. Μετά από αρκετά χρόνια ο Φιλάρετος τη χώρισε. Είχε κουραστεί και ήθελε κάτι άλλο.
Ο Στάθης από την άλλη, μετά την απόρριψη της Νάνσυ, τα έφτιαξε με την Γεωργία η οποία του ρίχτηκε σε ανύποπτο χρόνο. Πλέον είναι παντρεμένοι με παιδί.
Σε αυτό το σημείο ο Φιλάρετος μου έλεγε ότι δεν έχει γνωρίσει άλλη γυναίκα σαν την Αγάπη και πως τη λάτρευε αλλά δεν μπορούσαν να είναι πια μαζί. Είχαν κουραστεί και οι δύο. Μου έλεγε πόσο πολύ θα ήθελε να την έχει γνωρίσει σε άλλη φάση της ζωής του, για να την κάνει μάνα των παιδιών του. Μου εκμυστηρεύτηκε βέβαια ότι της είχε φερθεί λίγο σκάρτα όλα αυτά τα χρόνια και ότι δεν ήταν απολύτως πιστός απέναντί της. Κάπως σαν τη Δανάη.Μου είπε επίσης ότι με τον Στάθη δεν βρίσκονται πλέον, λόγω της Γεωργίας η οποία τον απομάκρυνε απ'όλους, αλλά μιλάνε που και που στο τηλέφωνο.
Δεν ξέρω αν έχει ηθικό δίδαγμα η παραπάνω ιστορία, δεν ξέρω καν αν είναι αληθινή. Απλά είπα να την αναφέρω επειδή όλα τελείωσαν και ξεκίνησαν στις 26/5.
Ήταν 26 Μαΐου αλλά πριν από πολλά χρόνια, μπορεί το 2004. Ο Φιλάρετος είχε αποφασίσει ότι εκείνη τη μέρα θα έσβηνε τη Δανάη. Θα έπινε ένα μπουκάλι για πάρτη της. Από το μεσημέρι, μέχρι το βράδυ. Και όταν το μπουκάλι θα άδειαζε, θα έμενε άδειο το μυαλό κι η καρδιά του απ'αυτήν.
Τελείωσε τη δουλειά του γύρω στις 2 το μεσημέρι. Πέρασε από μια κάβα, πήρε ένα μπουκάλι τεκίλα, ένα χυμό πορτοκάλι κι ένα πακέτο τσιγάρα από το διπλανό περίπτερο. Πήγε σπίτι, έκλεισε κινητό, έκλεισε πατζούρια, έβγαλε το σταθερό από την πρίζα και απλά ξεκίνησε να πίνει. Σιγά σιγά έχτιζε το soundtrack της μέρας. Μου είπε διάφορα τραγούδια που επέλεξε ν'ακούσει εκείνες τις ώρες αλλά δεν τα θυμάμαι. Νομίζω ένα απ'αυτά ήταν το Radio των Alkaline Trio.
Ο ήχος του τηλεφώνου του τον ξύπνησε μια ώρα μετά. Ήταν ο Στάθης, ο κολλητός του.
"Έλα ρε, που'σαι χαμένος; Είσαι καλά; Σε πήρα κι έχεις κλειστό κινητό!" ήταν τα λόγια του. Κι ο Φιλάρετος του απάντησε σχεδόν τρεκλίζοντας "Πίνω από το μεσημέρι, για πάρτη της. Δεν είμαι καλά". "Καλά μαλάκας είσαι;" του είπε ο Στάθης, "έρχομαι από κει με τα κορίτσια"
Σε αυτό το σημείο περίμενα ότι ο τύπος θα το γύρναγε σε τσόντα-παρτούζα για να είμαι ειλικρινής.
Ο Φιλάρετος άνοιξε το κινητό του και αποφάσισε να σηκωθεί και να αντιμετωπίσει το χάλι του. Την ώρα που άνοιγε τα πατζούρια, χτύπησε το κουδούνι και πήγε τρέχοντας προς την πόρτα. Ήταν ο Στάθης με τη Γεωργία και τη Νάνσυ. Η Νάνσυ ήταν αυτό που λες "όμορφη και γλυκιά κοπέλα" και η Γεωργία αυτό που λες "δεν είναι πολύ όμορφη αλλά έχει δυναμισμό". Εκείνο τον καιρό μάλιστα ήταν με ένα γκόμενο ο οποίος ήταν στα καράβια και τον είχε πήξει στο κέρατο. Ήταν λίγο σαν τη Δανάη σ'αυτό.
Τελοσπάντων άρχισαν να λένε στο Φιλάρετο ότι κάνει μαλακίες και ότι πρέπει να ξεκολλήσει από τη Δανάη και τέτοια. Ειδικά η Γεωργία ήταν έξαλλη! "Είναι δυνατόν να κλαις γι'αυτήν;", του έλεγε. Ο Στάθης την άκουγε αλλά δε γούσταρε, δεν την πήγαινε επειδή τη θεωρούσε υποκρίτρια και καριόλα.Αλλά γούσταρε τη Νάνσυ που ήταν κολλητή της οπότε την έτρωγε στη μάπα αναγκαστικά.
Ο Φιλάρετος αποφάσισε με τα πολλά να το ρίξει έξω, να πάει να βρει τις καβάτζες του. Σκέφτηκε λοιπόν να πάρει μια κοπέλα, την οποία είχε γνωρίσει πρόσφατα η οποία όμως δεν τον τρέλαινε αλλά ήταν γλυκιά και καλό κορίτσι και φαινόταν ότι τον γούσταρε. Το όνομα αυτής Αγάπη. Την πήρε λοιπόν τηλέφωνο και της είπε ότι είχε σκοπό να κατέβει προς το κέντρο, στον πεζόδρομο με τα μπαράκια. Αυτή του απάντησε ότι θα έκανε το ίδιο, είχε κανονίσει με τις φίλες της να πάνε να τα πιούν.
Βρέθηκαν λοιπόν στο γνωστό στέκι και μετά από μπόλικο αλκοόλ και χορό,τα είπαν, γέλασαν και κατέληξαν μαζί. Λίγο καιρό μετά επισημοποίησαν τη σχέση τους. Μετά από αρκετά χρόνια ο Φιλάρετος τη χώρισε. Είχε κουραστεί και ήθελε κάτι άλλο.
Ο Στάθης από την άλλη, μετά την απόρριψη της Νάνσυ, τα έφτιαξε με την Γεωργία η οποία του ρίχτηκε σε ανύποπτο χρόνο. Πλέον είναι παντρεμένοι με παιδί.
Σε αυτό το σημείο ο Φιλάρετος μου έλεγε ότι δεν έχει γνωρίσει άλλη γυναίκα σαν την Αγάπη και πως τη λάτρευε αλλά δεν μπορούσαν να είναι πια μαζί. Είχαν κουραστεί και οι δύο. Μου έλεγε πόσο πολύ θα ήθελε να την έχει γνωρίσει σε άλλη φάση της ζωής του, για να την κάνει μάνα των παιδιών του. Μου εκμυστηρεύτηκε βέβαια ότι της είχε φερθεί λίγο σκάρτα όλα αυτά τα χρόνια και ότι δεν ήταν απολύτως πιστός απέναντί της. Κάπως σαν τη Δανάη.Μου είπε επίσης ότι με τον Στάθη δεν βρίσκονται πλέον, λόγω της Γεωργίας η οποία τον απομάκρυνε απ'όλους, αλλά μιλάνε που και που στο τηλέφωνο.
Δεν ξέρω αν έχει ηθικό δίδαγμα η παραπάνω ιστορία, δεν ξέρω καν αν είναι αληθινή. Απλά είπα να την αναφέρω επειδή όλα τελείωσαν και ξεκίνησαν στις 26/5.
