Kαντάφι Τέλος!

Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης, που ξεκίνησε πριν από 9 περίπου μήνες ουσιαστικά τελειώνει. O Καντάφι χθες έπεσε νεκρός, προσπαθώντας να διαφύγει από την πόλη της Σύρτης, το τελευταίο κάστρο του καθεστώτος.

Ο Καντάφι μέχρι και μερικούς μήνες πριν, είχε την επιλογή να δώσει ένα τέλος, να σηκωθεί να φύγει αυτός και η οικογένεια του, με μεγάλο μέρος από την περιουσία τους, για όπου ήθελε και ήταν δεκτός.

Το τέλος του το αποφάσισε μόνος του.

Xαχαχα

Επιστροφή Στη Λιβύη

Το ταξίδι επιστροφής για τη Λιβύη ξεκίνησε από το Κάιρο - από τον δρόμο που χρησιμοποιούσε ο κόσμος την εποχή του αεροπορικού εμπάργκο. Φτάνοντας στη Βεγγάζη, η πρώτη εντύπωση ήταν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ή σχεδόν τίποτα... η πόλη ήταν πιο καθαρή και η καινούργια σημαία ήταν παντού! Σε κάθε σπίτι, βαμμένη σε στήλους, σε τοίχους, σε πεζοδρόμια, σε πεζούλια, σε αυτοκίνητα κι όπου αλλού μπορούσαν να τη βάψουν.

"Σταθήκαμε τυχεροί", μου λένε, "ο Καντάφι μας υποτίμησε πάρα πολύ. Έστειλε μόνο το 1/3 του στρατεύματος να μας επιτεθεί και κράτησε το υπόλοιπο πίσω. Έμεις κρατήσαμε και μέχρι το επόμενο πρωί, που ξεκίνησαν να έρχονται και τα υπόλοιπα 2/3 από τα δυτικά, είχε περάσει η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και καθάρισαν οι Γάλλοι". Αυτό επιβεβαιώνεται στο δρόμο προς Ατζιντάμπια όπου υπάρχουν καμιά εκατοστή διαλυμένα τανκς στις άκρες του δρόμου.

Η Επίθεση Των Απάτσι

Αφού πέρασαν αρκετοί μήνες όπου κυβερνητικές κι αντικαθεστωτικές δυνάμεις έπαιζαν κυνηγητό μεταξύ Βεγγάζης και Σύρτης, και με την έλευση των Αγγλογαλλικών ελικοπτέρων Απάτσι, η κατάσταση στη Λιβύη δείχνει να έχει σταθεροποιηθεί και η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των επαναστατικών δυνάμεων. 120 ανώτεροι αξιωματικοί του Κανταφικού στρατού λιποτάκτησαν, διέφευγοντας μέσω Τυνησίας για Ιταλία, εγκαταλείποντας το στράτευμα, ενώ και οι μισθοφορικές δυνάμεις έχουν εξουδετερωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Η γράμμη του μετώπου είναι στη Μπρέγκα, την οποία έχουν περικυκλώσει οι αντικαθεστωτικοί. Στην πόλη είναι εγκλωβίσμένοι 5000 Λίβυοι στρατιώτες Κανταφικοί από τη Σέμπχα (περιοχή στα νότια που είναι ακόμα πιστή στο καθεστώς), όλοι μεταξύ 19 και 24 χρόνων. Ο Καντάφι έχει δημιουργήσει ζώνη θανάτου (όποιος οπισθοχωρεί πυροβολείται από τους δικούς του) μερικά χιολόμετρα δυτικά, ενώ τους έχει αφήσει χωρίς τροφοδοσία και χωρίς αυτοκίνητα. Το Εθνικό Συμβούλιο των επαναστατών διστάζει να δώσει εντολή επίθεσης στην πολή, καθώς δεν θέλουν να χυθεί Λιβυικό αίμα. Τους περιμένουν να παραδωθούν. Αυτοί προσπαθούν να το σκάσουν καθημερινά σε μικρές ομάδες μέσα από τις γραμμές των αντιπάλων. Η πλειοψηφία τους συλλαμβάνεται από τις επαναστατικές δυνάμεις και τοποθετούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέχρι να τελειώσει η ιστορία. Τουλάχιστον εκεί δεν αποτελούν κίνδυνο για κανένα, οι συνθήκες είναι βιώσιμες κι έχουν τροφή και νερό.

Η τάξη, στην Ατζιντάμπια που είναι στα χέρια των αντικαθεστωτικών, έχει αποκατασταθεί όπως και στην υπόλοιπη Κυρηναϊκή. Οι πρόσφυγες από την Ατζιντάμπια που ως τώρα φιλοξενούνταν σε καταυλισμούς και σχολεια της Βεγγάζης, πήραν εντολή να επιστρέψουν στη πόλη τους. Η Μιζουράτα με την ενίσχυση δυνάμεων από τη Βεγγάζη, οι οποίες έφτασαν με αλιευτικά σκάφη και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ είναι πλέον ελεύθερη. Οι Μιζουρατιανοί προσπαθούν να ενισχύσουν με τη σειρά τους τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις στα βουνά γύρω από την Τρίπολη όπου αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα οι μάχες. Παρ' όλ' αυτά η Σύρτη διατηρεί τη στάση της και παραμένει πιστή στο καθεστώς χωρίς όμως να επιτίθεται στις αντίπαλες δυνάμεις.

Η στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Τρίπολης βομβαρδίζονται καθημερινά από τα Απάτσι των Νατοϊκών δυνάμεων. Και μέρα πλέον, ενώ το τοίχος της Αζαζία έχει γκρεμιστεί. Η πόλη βρίσκεται ακόμα ύπο κρατικό έλεγχο αλλά οι διαδηλώσεις κατά του Καντάφι έχουν ξεκινήσει και πάλι. Ο ίδιος ο Καντάφι μετά την αποτυχία του Νοτιαφρικανού Προέδρου να τον πάρει μαζί του, φημολογείται ότι κρύβεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από τζαμί σε τζαμί, χώρους που δεν υπάρχει περίπτωση να βομβαρδιστούν. Το σενάριο που κυκλοφορεί είναι ότι θα κρύβεται από χωριό σε χωριό, μέχρι να τον πιάσουν. Ο γιός του Σέιφ είναι άφαντος αρκέτες μέρες τώρα κι αυτός.

Επιχείρηση Οδύσσεια Αυγή

Η ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκαν τα γεγονότα στη Λιβύη, δεν άφησε περιθώρια για λεπτομερή σχεδιασμό. Η απόφαση του Συμβουλιου Ασφαλείας του ΟΗΕ για παρέμβαση πάρθηκε στο "και πέντε". Η επιχείρηση Οδύσσεια Αυγή ήταν ζωτικής σημασίας για το μέλλον της αντίστασης.

Η κυβέρνηση Καντάφι, δια στόματος του υπουργού εξωτερικών Μούσσα Κούσσα, διεξάγγειλε πάυση πύρος. Νωρίς το ίδιο βράδυ κίνησε στρατεύματα γύρω από τη Βεγγάζη, στην οποία αργότερα επιτέθηκε. Η εξαγγελία παύσης πυρός ουσιαστικά ήταν μια κίνηση ανάκτησης χρόνου και χαμένου εδάφους.

Παραθέτω απόσπασμα από μήνυμα που έλαβα την επόμενη μέρα (20/3/2011) από τη Βεγγάζη μέσω δορυφόρου:

"[...] Η χθεσινή νύχτα ήταν πολύ δύσκολη. Από τις 4 π.μ. τανκς και πυραυλοφόρα άρχισαν να κινούνται από τις Γκεμίνες προς τη Βεγγάζη, πυροβολώντας συνεχώς και τρομοκρατώντας τον κόσμο. Ακούγαμε τα ερπυστριοφόρα όταν έφτασαν στη γέφυρα του δρόμου της Πέπσι, εκεί που τους περίμενε ο επαναστατικός στρατός.

Μέχρι τις 7 π.μ. στους δρόμους έλαβαν χώρα μάχες που γινόντουσαν σώμα με σώμα. Στις 11 π.μ. οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις είχαν ανακτήσει το πάνω χέρι και οι μισθοφόροι του Καντάφι σκορπίστηκαν προς κάθε κατεύθυνση. Μέχρι τις 3 μ.μ. που το σχέδιο των συμμαχικών δυνάμεων του ΟΗΕ τέθηκε σε εφαρμογή, οι περισσότεροι είχαν συλληφθεί, κρυφτεί ή εγκαταλείψει την πόλη.

Οι αεροπορικές επιδρομές των Γαλλικών αεροσκαφών, βρήκαν τα στρατεύματα του Καντάφι εκτός της πόλης και ήταν εύκολος στόχος. Σκοπός του επαναστατικού στρατού είναι να ανακτήσει τις περιοχές ως το Ρας Λανούφ και να κατευθυνθεί προς το Σιρτ.

Το ανατολικό τμήμα της χώρας είναι σίγουρα ελεύθερο. Θα πάρει το λιγότερο όμως ένα διάστημα έξι μηνών ώστε να αποκατασταθεί κάποιου είδους ασφάλεια και τουλάχιστον διάστημα ενός χρόνου ώστε να επανέλθει η χώρα σε λειτουργική κατάσταση. Η Λιβύη δε θα είναι ποτέ ίδια ξάνα, έχει αλλάξει για πάντα. Το ίδιο και εμείς. [...]"

Όσοι στρατιώτες του Καντάφι πιάστηκαν αιχμάλωτοι ήταν μισθοφόροι από Τσαντ και το Μάλι. Οι αντιστασιακοί έχουν βαλθεί να τον ξεκάνουν και δεν κάνουν πίσω. Πόλεις όπως η Μιζουράτα δέχονται καθημερινά σφοδρές επιθέσεις, το Ζεντάν και η Ζαουία έχουν ισοπεδωθεί, ο Καντάφι επιδίδεται σε πόλεμο επικοινωνιακής προπαγάνδας αλλά οι άνθρωποι αυτοί είναι αποφασισμένοι. Οι αντικαθεστωτικοί υπερτερούν σε πλήθος και δυναμισμό αλλά ο οπλισμός τους όμως δεν συγκρίνεται με αυτόν του Κανταφικού στρατού.

Τα πάντα εξαρτώνται από το πως θα διαμορφωθούν οι στρατιωτικές ισορροπίες κι από το πως οι εμπλεκόμενες χώρες θα ερμηνεύσουν την απόφαση του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ. Αν επιτεθούν σε Κανταφικές δυνάμεις προς αποφύγη νέων θυμάτων, η αντίσταση θα αποκτήσει στρατιωτικό προβάδισμα. Αν περιοριστούν στην καταστροφή αεροπορικών και ναυτικών βάσεων για εφαρμογή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, η κατάσταση δύναται να οδηγηθεί σε αδιέξοδο.

BBC Panorama: Ο Ξεσηκωμός στη Λιβύη

Ρεπορτάζ του ΒΒC για τα γεγονότα στη Λιβύη. Αν και αρκετά εξευγενισμένο, αποτυπώνει εν συντομία τι έχει συμβεί, παραθέτοντας εικόνες και βίντεο, σχόλια κι απόψεις, καθώς και συνέντευξη με τον Σάαντ Καντάφι.

Η Δικτατορία Αντεπιτίθεται

Μετά από αρκετές μέρες, μια βδομάδα σχεδόν, κατάφερα να επικοινωνήσω με ανθρώπους που παρέμειναν οικειοθελώς στη Λιβύη. Το ίντερνετ επανήλθε προσωρινά, καθώς οι υπάλληλοι προσπάθησαν να σπάσουν τους περιορισμούς, αλλά αυτή τη στιγμή το ίντερνετ είναι κομμένο και το τηλεφωνικό δίκτυο επιτρέπει κλήσεις μόνο στο εσωτερικό της χώρας.

Αυτά που συμβαίνουν, πλέον καλύπτονται σε μεγάλο από τα ΜΜΕ που βρίσκονται εκεί. Οι μισθοφόροι του προσπαθουν να επανακαταλάβουν την ανατολική χώρα εξαπολύοντας ισχυρή αντεπίθεση, αντιμετωπίζοντας αντίσταση στη Μπρέγκα και την Ατζιντάμπια, οι οποίες δέχονται ενισχύσεις και από τη Βεγγάζη. Ύπο καθεστωτικό έλεγχο παραμένει η περιοχή του Σιρτ ως και το Ρας Λανουφ.

Στη Βεγγάζη το ηθικό παραμένει ακμαίο, παρά τον ελλοχεύοντα κίνδυνο της καθεστωτικής αντεπίθεσης. Ο κόσμος οργάνωνεται μέρα με τη μέρα και δείχνει ενεργά να πιστεύει στον αγώνα. Πολλοί κατατάσσονται στο στράτευμα που δημιουργείται για την προστασία των απελευθερωμένων πόλεων. Η διοίκηση της Βεγγάζης σήμερα θα διορίσει αρχηγό στρατού. Έχει εγκαταλείφθει η σκέψη διαχωρισμού του κράτους και μέλημα τους είναι να σχηματιστεί μια προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση, μέσα στη βδομάδα, η οποία θα μπορέσει να διαχειριστεί την κρίση. Στόχος είναι η δημιουργία στρατεύματος που θα πάει να καταλάβει την Τρίπολη. Βέβαια στη μέση βρίσκεται ακόμα η περιοχή του Σιρτ κι εκεί δεν είναι οπλισμένοι με προσκοπικούς σουγιάδες...

Όλοι περιμένουν εξελίξεις από το μέτωπο της Τριπόλεως. Οι γύρω από την Τρίπολη πόλεις έχουν όλες πέσει δέχονται τώρα επιθέσεις από τον κυβερνητικό στρατό, αλλά και η ίδια η Τρίπολη βρίσκεται ύπο στρατιωτικό νόμο και είναι γεμάτη δυνάμεις ασφαλείας. Δεν υπάρχουν πια διαδηλώσεις. Αυτή τη στιγμή γίνεται αντάρτικό πόλης.

Ο Καντάφι συνέχιζει το παραλήρημα του σε συνεντεύξεις και λόγους, απειλεί θεούς και δαίμονες προκείμενου οι επαναστάτες να δεχθούν τους όρους συμβιβασμού που προτείνει και προειδοποιεί για νέο Βιετνάμ σε περίπτωση επέμβασης ξένων δυνάμεων. Ο Τσάβες, που δήλωσε την στηριξή του στο καθεστώς, προτείνε διοικητική επιτροπή από χώρες της Αραβίας, Αφρικής και Ν. Αμερικής. Οι επαναστάτες τον μόνο συμβιβασμό που δέχονται είναι να δεχθούν να εγκαταλείψει τη χώρα ο Καντάφι και οι οικογένεια του.

Οι Αμερικάνοι, ενώ αρχικά στήριξαν το καθεστώς - καθυστέρησαν πάρα πολύ να τοποθετηθούν επί του ζητήματος - πλέον τάχθηκαν με την πλευρά των επαναστατών. Ο Καντάφι όπως έπαιξε, έχασε και προφανώς η Αμερική δεν έχει σκοπό να αποποιηθεί τα όποια συμφέροντα της. Η πρεσβεία τους εγκατέλειψε την Τρίπολη κι αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Γερμανία, ενώ συγκεντρώνουν τις ναυτικές και στρατιωτικές τους δυνάμεις στις γύρω περιοχές. Η οικογένεια Καντάφι έχει χάσει πλέον την εύνοια τους. Ο Σέιφ Καντάφι, τους χαρακτήρισε ποντίκια που δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο τώρα που η Λιβύη είναι αδύναμη. Η υπόλοιπη Δύση διστάζει να τοποθετηθεί. Όλοι περιμένουν τις ΗΠΑ μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να νομιμοποιήσει πιθανή επέμβαση.

Οι Λίβυοι δεν θέλουν την παρέμβαση τρίτων στον αγώνα τους. Το μήνυμα όμως έχει δωθεί και είναι σαφές. Αν μη τι άλλο, ας κάνουν κάποια συμφωνία με μελλοντική προοπτική προκειμένου να προμηθευτούν οπλισμό αντί των σοβιετικών τανκς του '80 που διαθέτουν.

Υ.Γ. Ακούω παντού διάφορους να μιλούν για υποκινούμενα γεγονότα.. Είναι τουλάχιστον αστείο. Ας μας πουν πώς γίνεται να υποκινησείς ένα λαό, τόσο μαζικά ώστε να πεθάνουν χιλιάδες άνθρωποι στο δρόμο με τέτοιο τρόπο.

Η Εκκένωση

Εν καιρώ πολέμου, ποτέ δεν ακούς το διάγγελμα του εχθρού. Είναι ό,τι χειρότερο για το ηθικό. "Θα συντρήψω τα ποντίκια και τις κατσαρίδες που εξαπλώνουν την αρρώστια. Η Λιβύη ηγείται τριών ηπείρων: Αφρικής, Ασίας και Ν. Αμερικής. Έγω έφτιαξα την Λιβύη, εγώ θα την καταστρέψω. Η Λιβυή είμαι εγώ! Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα!" είπε στην πρώτη συνέντευξή του. Όπως ήταν φυσικό, πόλλοι φοβήθηκαν την αντεπίθεση του καθεστώτως και πολλοί θέλουν να εγκαταλείψουν. Γίνονται προσπάθειες, ξένοι γιατροί και νοσοκόμες να μεταπειστούν και να μείνουν στα πόστα τους. Ο κόσμος της Λιβυής τους έχει ανάγκη.

Η σφαγή στην Τρίπολη συνεχίζεται. Οι διαδηλωτές καίνε το "Σπίτι του Λαού" -το υποτιθέμενο κοινοβούλιο- στην Πράσινη Πλατεία. Οι νεκροί φέρεται να φτάνουν πλέον κάποιες χιλιάδες. Η κατάσταση παραμένει εκτός ελέγχου. Δύο φρεγάτες που στέλνονται να επιτεθούν στη Βεγγάζη, αποσχίζονται και πάνε στη Μάλτα, ενώ ένα ακόμα αεροπλάνο που στέλνεται στη Βεγγάζη για βομβαρδισμό, ο πιλότος το ρίχνει στη θάλασσα και πέφτει με αλεξίπτωτο. Η αεροπορία με ανακοίνωση εγκαταλείπει και επίσημα το καθεστώς.

Ο Καντάφι χάνει συνέχεια έδαφος. Η πρώτη πόλη της Δυτικής χώρας που πέφτει, στους αντικαθεστωτικούς είναι η Μιζουράτα κι ακολουθούν η Ζουάρα και η Ζαουία. Μένουν μόνο η Τρίπολη και το Σιρτ. Η Τρίπολη θα πέσει δύσκολα. Το διοικητήριο όπου διαμένει ο Καντάφι με τους γιούς του είναι κάστρο απόρθητο. Κανείς δεν έχει μπει εκεί. Φήμες λένε ότι υπάρχει τεράστια υπόγεια κατασκευή με εφτά υπόγεια. Μέσα έχει χιλιάδες στρατιώτες μισθοφόρους, τις λεγόμενες ειδικές δυνάμεις του - τον Παναφρικανικό Στρατό όπως ο ίδιος τον αποκαλεί. Μόνο με αυτούς τους πραιτωριανούς παραμένει. Όσο η Τρίπολη δεν πέφτει η κατάσταση στη δυτική χώρα παραμένει ρευστή!

Από τη Βεγγάζη μαθαίνουμε ότι ο αεροδιάδρομος έχει καταστραφεί για να αποφεχθεί πιθανή αποβίβαση μισθοφόρων. Εκκένωση θα γίνει μόνο με καράβια. H Κινεζική κυβέρνηση έχει νοικιάσει πλοία της ΑΝΕΚ με προορισμό το Ηράκλειο και μετά από κάποιες διαπραγματεύσεις παραχωρεί εκατό θέσεις σε κάθε πλοίο σε ξένους από τρίτες χώρες. Στις λίστες επιβίβασης είμαστε κι εμείς. Οι υπήκοοι κρατών της κοινοπολιτείας και οι Αμερικάνοι θα επιβιβαστούν στο πολεμικό Βρεταννικό πλοίο HMS Cumberland με προορισμό τη Μάλτα. Ενημερώνουμε τον Λίβυο προϊστάμενό μας κι αυτός αναλαμβάνει να οργανώσει την μεταφορά μας από την Ατζιντάμπια στη Βεγγάζη, απ' όπου και θα φύγουν τα πλοία. Θα μεταφερθούμε με Λίβυους οδηγούς και πολιτικά αυτοκίνητα για να μη δίνουμε στόχο. Μαζεύουμε, φορτώνουμε και ξεκινάμε. Φεύγοντας από τον καταυλισμό απ' όπου διαμένουμε, περνάμε το οδόφραγμα που έχει στηθεί για την προστασία του καταυλισμού και φυλάσσεται από αποσχισθέντες από το καθεστώς στρατιώτες, οπλισμένους με ΑΚ-47 και δυό, τρείς κούτες με έτοιμες μολότοφ. Στα check-points στο δρόμο που μέχρι τώρα ήλεγχε η τροχαία, βρίσκονται αντικαθεστωτικοί οπλισμένοι με καλάσνικοφ. Την διαδρομή προς την Βεγγάζη, την έχω κάνει πολλές φορές, τώρα μου φάνηκε τελείως διαφορετική.

Στη Βεγγάζη επικρατεί κλίμα ευφορίας! Φτάνοντας ο κόσμος πανηγυρίζει με την παλιά σημαία και μας κάνει το σήμα της νίκης. Η αυτοργάνωση που επιδεικνύουν εκεί είναι εκπληκτική. Την πόλη την λειτουργούν οι πολίτες αφιλοκερδώς. Ο δρόμος της Πέπσι είναι πιο καθαρός από ποτέ. Ενά από το παιδιά που καθάριζαν, ερωτώμενος είπε πως τώρα είναι δικά μας, πριν ήταν του Καντάφι. Πριν από μερικές μέρες, όταν μιλούσαμε στο τηλεφώνο με κόσμο που ήταν εκεί, ακούγαμε επαναλαμβανόμενους πυροβολισμούς. Τώρα οι πολίτες προσπαθούν να αποκαταστήσουν την τάξη στην πόλη τους.

Φτάνουμε στο Σουηδικό Προξενείο, το οποίο έχει μετατραπεί σε κέντρο οργάνωσης της εκκένωσης και παράλληλα φιλοξενεί ένα σωρό κόσμο που φτάνει στη Βεγγάζη από διάφορα μέρη της χώρας, προκειμένου να φύγει. Η κατάσταση είναι συναισθηματικά φορτισμένη, καθώς κόσμος που ζει κι εργάζεται χρόνια στη χώρα δεν θέλει να αποχωρήσει. Όντας εκεί, μαθαίνουμε τα τελευταία τεκταινόμενα. Η κόρη του Καντάφι, Αϊσα είναι στο αεροπλάνο για Μάλτα, το οποίο όμως δεν παίρνει άδεια προσγείωσης. Κάνει κύκλους πάνω από το νησί, μέχρι να ξεμείνει από καύσιμα και να αναγκαστεί να επιστρέψει στην Τρίπολη. Διάφοροι Ρομπέν των Δασών πηγαίνουν οπλισμένοι σε βενζινάδικα, για να βάλει ο κόσμος δωρεάν βενζίνη. Στην Κατίμπα, το διοικητήριο του Καντάφι που έπεσε στους αντικαθεστωτικούς, βρήκαν φυλακισμένους, γυμνούς κι αλυσοδεμένους στους τοίχους, ποίος ξέρει τι έχουν υποστεί. Άκουν φωνές από τα υπόγεια κι άλλων να ζητούν βοήθεια και δε μπορούν να τους βρουν. Αυτά που ακούμε θυμίζουν εικόνες Χιτλερικού καθεστώτος. Οι εικόνες που δείχνουν τα ΜΜΕ είναι εξευγενισμένες. Συζητιέται η ανάγκη να βγεί ένας άνθρωπος μπροστά, να υπάρξει ένα πρόσωπο που θα δώσει υπόσταση στο κίνημα. Λέγεται ότι κύριοι υποψήφιοι να κάνουν αυτό είναι ο Αμπτελφατάχ Γιούνες, ο πρώην υπουργός εσωτερικών που ηγήται αυτή τη στιγμή του διοικητικού σχήματος που διαμορφώνεται στη Βεγγάζη και ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης Αμπντελτζαλίλ.

Τα σενάρια που συζητούνται είναι δύο: είτε σχηματισμός ανατολικού κράτους στην Κυρηναϊκή, είτε στρατιωτική εκστρατεία προς την Τρίπολη, σαρώνοντας τη χώρα από ανατολή ως δύση. Το Σιρτ όμως, η γεννέτειρα του Καντάφι, είναι κομβικό σημείο καθώς βρίσκεται στη μέση της χώρας και παραμένει πιστό στο καθεστώς, παρ' όλο που με τους αντικαθεστωτικούς τάσσεται κι ο ξάδερφος του Καντάφι. Οι δικοί του άνθρωποι τον εγκαταλείπουν ένας, ένας. Ο ίδιος ο Καντάφι σε νέο του διάγγελμα, λέει ότι η ταραχές είναι δάκτυλος της Αλ-Κάιντα. Αυτοί οι άνθρωποι σίγουρα δεν είναι υποκινούμενοι από την Αλ Κάιντα! Μας βοήθησαν, μας φιλοξένησαν, μας είπαν ότι πρώτα θα προστατέψουμε εσάς και μετά τους εαυτούς μας! Το πρόσχημα της Αλ Κάιντα είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, καθώς η οργάνωση είναι ο κύριος στόχος της Αμερικής τα τελευταία χρόνια. Ο γιός του Σέιφ δηλώνει, πως στην Τρίπολη δεν πρόκειται για πυροβολισμούς, αλλά για πυροτεχνήματα του κόσμου που πανηγυρίζει υπέρ του καθεστώτος, πως δεν υπάρχουν μισθοφόροι και πως οι ειδήσεις για χιλιάδες νεκρούς είναι ψέμματα. Επικοινωνιακά παιχνίδια απελπισμένων ανθρώπων που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να παραμείνουν στην εξουσία! Η παράνοια δεν έχει σταματημό!

Το βράδυ πάμε στο πλοίο, όπου επιβιβαζόμαστε μαζί με 3000 Κινέζους που σχηματίζουν τεράστιες ουρές. Προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη, ποίος είναι να ανέβει και ποιός όχι. Οι Λίβυοι προσπαθούν να βοηθήσουν όποιον επιθυμεί να φύγει. Είναι δικαίωμα σας λένε, είναι δική μας μάχη αυτή. Στο πλοιό επιβαβάζονται εκτός αυτών που είναι στη λίστα, μια ομάδα Βόσνιων και πενήντα Ιταλοί. Έρχονται Λίβυοι και μας δίνουν CD με εικόνες και βίντεο του τι έχει συμβεί. Να τα βγάλουμε έξω να δει ο υπόλοιπος κόσμος τι περνάνε και τι τους συμβαίνει. "Δεν έχουμε ίντερνετ, δεν έχουμε τηλέφωνο βοηθήστε μας! Ο κόσμος πρέπει να μάθει τι γίνεται!".

Οι Λίβυοι δεν μπορούν να κάνουν πίσω. Αν υποχωρήσουν θα τους σκοτώσει μέσα στα σπίτια τους. "Είμαστε κάτοικοι μιας χώρας με τόσους πόρους, είμαστε μόνο έξι εκατατομμύρια και οι συνθήκες που ζούμε είναι άθλιες. Θέλουμε μια καλύτερη ζωή." Ο Καντάφι δεν θα φύγει εύκολα, αλλά οι ημέρες του είναι μετρημένες.

Το Διαφαινόμενο Τέλος Ενός Τρελού

Η κατάσταση δείχνει να κλιμακώνεται με γεωμετρική πρόοδο. Παρά τις φήμες για την αποχώρηση του Καντάφι, ο γίος του Σέιφ βγάζει λόγο που ουσιαστικά καλεί τον κόσμο σε ενφύλιο λέγοντας χαρακτηρηστικά: "Θα πολεμήσουμε μέχρι και την τελευταία σφαίρα". Η Τρίπολη, ακολουθώντας τη νίκη του κόσμου στη Βεγγάζη παίρνει τη σκυτάλη και μπαίνει κι αυτή στο παιχνίδι. Οι κόσμος αρχικά ξεσηκώθηκε στις γύρω πόλεις και από εκεί, μέσα σε λίγες ώρες άρχισε να κινήται προς την πρωτεύουσα, κατακλύζοντας την, για να ακολουθήσει σφαγή πολύ μεγαλύτερη απ΄όσο μπορούσε κανείς να φανταστεί. Οι ειδικές δυνάμεις ασφαλείας επιτίθενται στο πλήθος με τους νεκρούς να είναι αμέτρητοι. Βομβαρδίζει τους διαδηλωτές με αεροπλάνα! Η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως! Κι όσο περισσότεροι νεκροί, τόσο εξαγριώνεται ο κόσμος, τόσο περισσότεροι καταφτάνουν στην πρωτεύουσα και οι φυλές της δύσης εγκαταλείπουν η μια μετά την άλλη το καθεστώς. Τα εφτά εναπομείναντα τάγματα στρατού, τον οποίο έχει ουσιαστικά διαλύσει και αποδυναμώσει από το 1988 (προκειμένου να δημιουργήσει φρουρές ειδικών δυνάμεων δικές του), αυτομολούν κι ενώνονται με τον κόσμο ανα την χώρα.

Η ανατολική χώρα, ελλείψη αρχής είναι στο έλεος των επιτήδειων, ληστών και ανελέητου πλιάτσικου. Αναπόφεκτη συνέπεια. Χθες το βράδυ, χτύπούσαν την πόρτα μου στις τρείς τα χαράματα για να πάμε το αυτοκίνητο σε άλλο καταυλισμό που φυλλάσεται καλλίτερα, ώστε αν χρειαστεί να έχουμε τρόπο διαφυγής. Η νύχτα πέρασε παρέα με πολιτοφύλακες μέχρι να βγεί ο ήλιος. Το εργοτάξιο με τα γραφεία και τις εγκαταστάσεις λεηλατήθηκε και κάηκε ολοσχερώς ενώ παρακολουθούσαμε τις φλόγες και τους καπνούς από μακρυά. Οι Ασιάτες εργάτες διέφυγαν και κρύφτηκαν στις ανθρωποθυρίδες του αγωγού στον οποίο εργαζόμαστε για να τους μαζέψουν οι Λίβυοι μερικές ώρες αργότερα και να τους φέρουν στον καταυλισμό μας. Κανείς δεν έπαθε τίποτα. Την επόμενη μέρα οι εργάτες έφτιαξαν οδοφράγματα με μπουλντόζες, ενώ κατεύθασαν οικογένειες από φυλές της Ατζιντάμπια προς υπεράσπιση του αγωγού του νερού, των εργατών και τη δική μας. Εδώ υπάρχει φυλετικό δίκαιο και αν ένοπλοι επιτήδιοι είναι να σεβαστούν κάτι, είναι τις οικογένειες και τους αρχηγούς των φυλών. Στη Βεγγάζη κι εκεί τα εργοτάξια των ξένων εταιριών κάηκαν και λεηλατήθηκαν ολοσχερώς. Άνθρωποι που είναι χρόνια εδώ, προσπάθουσαν να κρύψουν τα μηχανήματα τους σε φάρμες γνωστών και φίλων. Τουλάχιστον να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Εν τω μεταξύ κι ενώ στην Τρίπολη o χαμός μαίνεται, τέσσερα αεροπλάνα έχουν σταλεί μέχρι τώρα να βομβαρδίσουν τη Βεγγάζη. Αυτομολούν και τα τέσσερα. Δύο φεύγουν στη Μάλτα και δύο προσγειώνονται στη Βεγγάζη. Συνεχίζει να επιτιθεταί στις πόλεις της ανατολής από θάλασσα και αερά με Αφρικάνους μισθοφόρους, πεζικάριους και αλεξιπτωτιστές στη Ντέρνα. Πολεμάει και σφάζει το λαό του με Αφρικανούς μισθοφόρους! Ο άνθρωπος είναι σχιζοφρενής! Γίνεται κανονικό μακελειό! Μου είναι αδύνατο να καταλάβω τι κάνει; Θα τους σφάξει όλους;

Στην Βεγγάζη γίνονται προσπάθειες σχηματισμού μιας νέας διοικητικής αρχής. Ο κόσμος οργανώνεται φτιάχνει πολιτοφυλακές για να μπορέσει να ελεγχθεί η κατάσταση, οι πλιατσικολόγοι και να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους. Οι αξιωματούχοι παραιτούνται κι εκδηλώνονται υπέρ του λαού και των αντιφρονούντων. Οι Λίβυοι διπλωμάτες ανά τον κόσμο παραιτούνται κι δηλώνουν ανοιχτά την υποστήριξη τους στο Λιβυικό λαό. Στην πρεσβεία του Λονδίνου κατεβάζουν τη πράσινη σημαία και σηκώνουν την παλιά, του Βασιλείου της Λιβύης.

Προσπαθούμε να δούμε πως μπορούμε να φύγουμε. Η Λιβυική εταιρία για την οποία εργαζόμαστε μας είπε πώς θα μας διαθέσει δύο αυτοκίνητα με οδηγούς και ένοπλη συνοδεία ως τη Βεγγάζη. Από τη Βεγγάζη, στο Σουηδικό προξενείο, συντονίζονται οι προσπάθειες εκκένωσης. Δεκαπέντε χώρες προσπαθούν να στείλουν στρατιωτικά αεροπλάνα και πλοία να πάρουν τον κόσμο. Ο προέδρος της Ελληνικής κοινότητας είναι σε συνάντηση αυτή τη στιγμή με τον αρχηγού του διοικητικού σχήματος για να εξασφαλίσει άδεια προσγείωσεις για δύο στρατιωτικά C-130 από Ελλάδα να βγάλουν κόσμο από τη χώρα. Οι Τούρκοι στέλνουν πλοίο για να εκκενώσουν τους Τούρκους υπήκοους. Μια Κινέζικη εταιρία, λέγεται ότι νοίκιασε πλοίο της ΑΝΕΚ για να βγάλει 1000 υπαλλήλους και η Ελληνική κοινότητα προσπαθεί να εξασφαλίσει 100 θέσεις για ξένους. Τα σύνορα με την Αίγυπτο είναι ανοιχτά και η διοίκηση της Βεγγάζης οργάνωνει κονβόι αυτοκινήτων στα Αιγιπτιακά σύνορα από το δρόμο του Τομπρούκ για να εκκενώσει τους ξένους.

Η πόλη του Σιρτ όπου κατοικοεδρεύουν φυλές που παραδοσιακά στήριζαν το καθεστώς όλα αυτά τα χρόνια και κατείχαν κυβερνητικές θέσεις είναι η μόνη που ακόμα υποστηρίζει τον Καντάφι. Αν δεν ενωθούν με τον υπόλοιπο κόσμο οι αντικαθεστωτικοί θα τους σφάξουν. Από εκεί ήταν εξάλλου ο κόσμος που έκανε τις πορείες υπέρ του καθεστώτος.

Ανεπίσημες πληροφορίες αυτή τη στιγμή θέλουν τους διοικητικούς να πιέζουν για το διαχωρισμό της χώρας και σχηματισμού νέου κράτους στην Κυρηναϊκή και την υπόλοιπη ανατολική χώρα που έχει ελευθερωθεί. Ο στρατός ενίσταται σε αυτό, γι'αυτό και δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση. Θα αφήσει άραγε ο Καντάφι αν διατηρήσει το δυτικό κράτος την Κυρηναϊκή χωρίς να την εκδικηθεί;

Κάποιοι λένε ότι είναι θέμα ωρών και πως μέχρι την Παρασκευή θα έχει πέσει. Πόσο να αντέξει ένας τρελός δικτάτορας που πολεμάει τον ίδιο του το λαό με μισθοφόρους;

Η Ημέρα της Οργής

Κανείς δε περίμενε τα γεγονότα να εξελίσσονταν τόσο γρήγορα. Οι πορείες που όλοι πίστευαν ότι θα κράταγαν μιά, δύο μέρες, εκτροχιάστηκαν όταν οι ειδικοί φρουροί ανοίξαν πυρ κατά διαδηλωτών και άμαχου πληθυσμού. Αποτέλεσμα να σκοτώθουν ανήλικα παιδιά, εξαγριώνοντας τον κόσμο και οδηγώντας την κατάσταση εκτός ελέγχου. Η Ανατολική Λιβύη, από την Ατζιντάμπια έως τα σύνορα της Αιγύπτου είναι σε κατάσταση χάους, με το στρατό ανύπαρκτο και την αστυνομία να συμμαχεί κατά πολλοίς με τους διαδηλωτές. Οι φυλές τις ανατολής έχουν επαναστατήσει και πολλές πόλεις κύρηξαν ανεξαρτησία. Δεν υπάρχει αστυνομικό τμήμα στις περιοχές αυτές που να μην έχει καεί. Τα δίκτυα τηλεφώνων και το διαδίκτυο δεν λειτουργούν, ενημέρωση δεν υπάρχει και κανείς δε μπορεί να ξέρει ακριβώς τι γίνεται.

Στη Βεγγάζη μέχρι σήμερα κυκλοφορούσαν Αφρικανοί μισθοφόροι πυροβολόντας στο ψαχνό και ακατάσχετα, με χαραγμένες σφαίρες που σκοτώνουν ακαριαία. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 350, ενώ τα νοσοκομεία έχουν ξεμείνει από αποθέματα αίματος και πραγματοποιούν χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό. Κάθε μέρα κηδεύονται καμιά πενηνταριά και ο κόσμος μετά την κηδεία κάνει πορείες προς το κεντρικό διοικητήριο της Κατίμπα (όπου βρίσκεται το οπλοστάσιο), το υπουργείο εσωτερικών και το αεροδρόμιο τα οποία είναι και τα μόνα οχυρά που κρατούν οι μισθοφόροι. Ο κόσμος έχει καταλάβει την υπόλοιπη πόλη, έκαψε το ραδιοφωνικό σταθμό, τις λαϊκές δημαρχείες, μπήκε στα δικαστήρια και κατέβασε τη σημαία. Στη Μπέιντα έγιναν επίσης άγριες μάχες, κρέμασαν δύο αστυνομικούς και πενήντα μισθοφόρους παίρνοντάς τους τα όπλα, τα οποία μεταφέρθηκαν στη Βεγγάζη στους αντικαθεστωτικούς.

Αυτή τη στιγμή η Βεγγάζη κι όλη η Ανατολική Λιβυή θεωρείται ελεύθερη! Σήμερα το απόγευμα ο κόσμος μπήκε στο οχυρό κόντα στο Πανεπιστήμιο Γκαρ Γιούνες, παίρνόντας τανκς και όπλα. Ο υπουργός εσωτερικών και ο στρατός που υπήρχε συμμάχησαν με τους διαδηλωτές και μαζί κατέλαβαν την Κατίμπα, με τους μισθοφόρους να τρέχουν να σωθούν σαν τα ποντίκια. Το αεροδρόμιο παραμένει αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπό κρατικό έλεγχο. Πτήσεις δεν πραγματοποιούνται και μέσα βρίσκονται 3000 Τούρκοι υπήκοοι οι οποίοι ούτε στη Βεγγάζη μπορούν να επιστρέψουν ούτε να φύγουν δύναται! Στην υπόλοιπη πόλη η ατμόσφαιρα είναι πανηγυρική! Τα γεγονότα που συμβαίνουν είναι ιστορικά! Κόσμος άμαχος τα έβαλε με οπλισμένους μισθοφόρους! Πολλοί θυσιάστηκαν για την ελευθερία τους και δείχνουν να κερδίζουν. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει!

Στην Ατζιντάμπια που βρισκόμαστε, οι εργάτες με την μπουλντόζα διέλυσαν κυριολεκτικά τις ταμπέλες με την εικόνα του αρχηγού. Ενώ σε συνομιλίες έλεγαν ότι χύνεται αίμα για την ελευθερία.. Ας είναι έτσι. 40 χρόνια είναι πολλά. Θα τα πούμε σύντομα σε πολύ καλλίτερες ημέρες μου είπαν!

Στην Τρίπολη που κρατούσε στάση αναμονής, η μεγαλύτερη φυλή της Λιβυής λένε ότι έχει ταχθεί υπέρ της επανάστασης και η πόλη είναι σε αναβρασμό. Οι πρεσβείες ξένων χωρών προσπαθούν να φυγαδεύσουν τον κόσμο όσο το αεροδρόμιο είναι ανοιχτό και πριν η κατάσταση ξεφύγει και εκεί.

Φήμες λένε ότι ο Κανταϊφης έχει φύγει για Βενεζουέλα ή Βραζιλία! H αυριανή μέρα προβλέπεται κρίσιμη.

Πέφτουν τα καθεστώτα;