Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Η Επίθεση Των Απάτσι

Αφού πέρασαν αρκετοί μήνες όπου κυβερνητικές κι αντικαθεστωτικές δυνάμεις έπαιζαν κυνηγητό μεταξύ Βεγγάζης και Σύρτης, και με την έλευση των Αγγλογαλλικών ελικοπτέρων Απάτσι, η κατάσταση στη Λιβύη δείχνει να έχει σταθεροποιηθεί και η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των επαναστατικών δυνάμεων. 120 ανώτεροι αξιωματικοί του Κανταφικού στρατού λιποτάκτησαν, διέφευγοντας μέσω Τυνησίας για Ιταλία, εγκαταλείποντας το στράτευμα, ενώ και οι μισθοφορικές δυνάμεις έχουν εξουδετερωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Η γράμμη του μετώπου είναι στη Μπρέγκα, την οποία έχουν περικυκλώσει οι αντικαθεστωτικοί. Στην πόλη είναι εγκλωβίσμένοι 5000 Λίβυοι στρατιώτες Κανταφικοί από τη Σέμπχα (περιοχή στα νότια που είναι ακόμα πιστή στο καθεστώς), όλοι μεταξύ 19 και 24 χρόνων. Ο Καντάφι έχει δημιουργήσει ζώνη θανάτου (όποιος οπισθοχωρεί πυροβολείται από τους δικούς του) μερικά χιολόμετρα δυτικά, ενώ τους έχει αφήσει χωρίς τροφοδοσία και χωρίς αυτοκίνητα. Το Εθνικό Συμβούλιο των επαναστατών διστάζει να δώσει εντολή επίθεσης στην πολή, καθώς δεν θέλουν να χυθεί Λιβυικό αίμα. Τους περιμένουν να παραδωθούν. Αυτοί προσπαθούν να το σκάσουν καθημερινά σε μικρές ομάδες μέσα από τις γραμμές των αντιπάλων. Η πλειοψηφία τους συλλαμβάνεται από τις επαναστατικές δυνάμεις και τοποθετούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέχρι να τελειώσει η ιστορία. Τουλάχιστον εκεί δεν αποτελούν κίνδυνο για κανένα, οι συνθήκες είναι βιώσιμες κι έχουν τροφή και νερό.

Η τάξη, στην Ατζιντάμπια που είναι στα χέρια των αντικαθεστωτικών, έχει αποκατασταθεί όπως και στην υπόλοιπη Κυρηναϊκή. Οι πρόσφυγες από την Ατζιντάμπια που ως τώρα φιλοξενούνταν σε καταυλισμούς και σχολεια της Βεγγάζης, πήραν εντολή να επιστρέψουν στη πόλη τους. Η Μιζουράτα με την ενίσχυση δυνάμεων από τη Βεγγάζη, οι οποίες έφτασαν με αλιευτικά σκάφη και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ είναι πλέον ελεύθερη. Οι Μιζουρατιανοί προσπαθούν να ενισχύσουν με τη σειρά τους τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις στα βουνά γύρω από την Τρίπολη όπου αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα οι μάχες. Παρ' όλ' αυτά η Σύρτη διατηρεί τη στάση της και παραμένει πιστή στο καθεστώς χωρίς όμως να επιτίθεται στις αντίπαλες δυνάμεις.

Η στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Τρίπολης βομβαρδίζονται καθημερινά από τα Απάτσι των Νατοϊκών δυνάμεων. Και μέρα πλέον, ενώ το τοίχος της Αζαζία έχει γκρεμιστεί. Η πόλη βρίσκεται ακόμα ύπο κρατικό έλεγχο αλλά οι διαδηλώσεις κατά του Καντάφι έχουν ξεκινήσει και πάλι. Ο ίδιος ο Καντάφι μετά την αποτυχία του Νοτιαφρικανού Προέδρου να τον πάρει μαζί του, φημολογείται ότι κρύβεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από τζαμί σε τζαμί, χώρους που δεν υπάρχει περίπτωση να βομβαρδιστούν. Το σενάριο που κυκλοφορεί είναι ότι θα κρύβεται από χωριό σε χωριό, μέχρι να τον πιάσουν. Ο γιός του Σέιφ είναι άφαντος αρκέτες μέρες τώρα κι αυτός.

4 σχόλια:

  1. Με τι δυνάμεις θα μπορέσει ένας λαός που μόλις βγαίνει από τέτοια αιματοχυσία να στραφεί σε στοιχειώδεις αυτοορνανωτικές, όχι αποκλειστικά στρατιωτικές, αλλά συνολικά κοινωνικές ενέργειες;
    Αν η μάχη που δόθηκε στη Λιβύη ήταν/είναι για πτώση του λιβυκού καθεστώτος και αν η μάχη που θα δοθεί εδώ, αν δοθεί, θα είναι για έξοδο από το χρέος, ΔΝΤ κλπ
    τότε ανεξάρτητα από τη σκληρότητα της μάχης, που μπορεί να είναι οσοδήποτε μεγάλη, παραμένει ένα κενό.
    Το κενό της κοινωνικής αυτοδημιουργίας. Το να έχουν όλοι γνώμη και την υποχρέωση να την εκφέρουν για όλα τα ζητήματα, την παραγωγή, την παιδεία την υγεία κλπ. Ουτώς ώστε τα ζητήματα αυτά να πάρουν επιτέλους κοινωνική μορφή. Τη μορφή όλων.
    Αυτή η ζύμωση της ανάπτυξης υπευθυνότητας / αυτενέργειας/ συνείδησης από όλους , ώστε όλοι αυτοί να φτιάξουν ΤΕΤΟΙΑ κοινωνία, δεν μπορεί να είναι ένα ανώτερο στάδιο που θα έρθει μετά από τις απαραίτητες εκκαθαρίσεις κλπ. Είναι μία συνεχής διαδικασία αναγκαστικά παρούσα πάντοτε. Όσο δεν υπάρχει σε κάθε μία αγωνιστική στόχευση, από την πιο απλή στην πιο επικίνδυνη, τόσο θα λείπει. Και τόσο η παρουσία της για τη μετά την εκκαθάριση εποχή θα είναι αμφίβολη.
    όλα αυτά δεν είναι αιχμές για το λιβυκό λαό. Αφορούν περισσότερο τα δικά μας θα πρεπε…Ο λιβυκός λαός δεν είναι αντικείμενο για κριτική. Το αίμα του είναι ιερό.
    Εξάλλου η ενημέρωση μας είναι ελλειπής. Eυχαριστούμε κάτι τύπους σαν εσένα που βοηθούν σε αυτήν (την ενημέρωση).
    Εύχομαι στους Λιβύους να ξεφορτωθούν τον Καντάφι και να αποπροσανατολίσουν στη συνέχεια και τους «συμμάχους» . Για να το καταφέρουν αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε η αλληλεγγύη και των άλλων λαών. Όλων μας……

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η αυτοργάνωση που έχουν επιδείξει ως τώρα, είναι εντυπωσιακή τουλάχιστον. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι με μόρφωση και επίπεδο που αν τους επιτραπεί να κάνουν έργο θα έχουν πολλά να προσφέρουν. Επίσης μη ξεχνάμε πως ίσχυει ότι πρόκειται για πολύ νέα και δυναμική κοινωνία όπου το 50% του πληθυσμού είναι κάτω από 30.

    Ως προς το οικονομικό μέρος το οποίο επηρεάζει άμεσα την κοινωνική αναδόμηση, η χώρα έχει πάρα πολλούς πόρους οι οποίοι της επιτρέπουν να έχει τη δυνατότητα να ελπίζει για κάτι καλλίτερο.

    Τώρα το να αποπροσανατολίσουν τους συμμάχους την επόμενη μέρα το βλέπω κομμάτι δύσκολο. (don't call me honey, I am the money)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν είναι όπως τα λες
    τότε σίγουρα υπάρχει ελπίδα ...
    εφ όλης της ύλης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για τη Λιβύη ναι. Για μας δεν ξέρω...

    Υ.Γ. Το καινούργιο κράτος θα λέγεται Λιβυική Δημοκρατία (Republic of Libya). To Arab θα φύγει.
    Θα δίνει και υπηκοότητα για όποιον ενδιαφέρεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή