Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Eπιστροφή στη Βίλλα Μέσκαλιν

To μαύρο σκοτάδι είχε σκεπάσει για τα καλά τη βίλλα. Ο Μέσκαλιν καθόταν μπροστά στο αναμμένο τζάκι του, ανέκφραστος μα εμφανώς προβληματισμένος. Τα πράγματα δεν είχαν έρθει όπως τα ήθελε. Ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος είχε καταφερεί να αποκρυπτογραφήσει το χαμένο ποστ, ώστε να αποκαλυφθεί ο χάρτης για την χαμένη Ατλαντίδα – το άντρο του Λούμπα και ταυτόχρονα το κρυσφήγετο όλων των εξαφανισμένων σταρ.

Τίποτα από αυτά που συνέβαιναν δεν ήταν τυχαίο... Οι αναταραχές στον Αραβικό κόσμο, η επανάσταση στη Λιβύη, ο θάνατος του Μπιν Λάντεν, ο σεισμός στην Ιαπωνία, η παγκόσμια οικονομική κρίση κι ένα σωρό άλλα, ήταν μέρος του σχεδιού του Λουμπουμπάμπουλα για παγκόσμια κυριαρχία! Και πίσω απ’όλα αυτά κρυβόταν αυτό το παλιοχιππαριό η Γιόκο.

Με τον Λούμπα είχαν υπάρξει φίλοι κάποτε. Τον παλιό, καλό καιρό... Μέχρι που μπλέχτηκε στον ιστό που προσεχτικά είχε υφάνει η Γιόκο. Μπήκε ανάμεσά τους και τα κατέστρεψε όλα. Ο Λούμπα πάντα ήταν ασταθής και ευεπηρέαστος. «Μείνε μαζί μου και θα σε κάνω εγώ μεγαλύτερο κι απ’τον Τζων Λέννον!», του έλεγε και του ξαναλεγε κι αυτός ο κόπανος έπεσε στη λούμπα - θύμα της μεγαλομανίας της. Κι έτσι, από φίλοι τότε, τώρα η μοίρα τους είχε φέρει αντίπαλους σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι. Κάτι ήξερε η μάνα Μέσκαλιν που τον είχε προειδοποιήσει τον μονάκριβο γιόκα της για γυναίκες σαν του λόγου της.

Η κατάσταση απαιτούσε δραστικά μέτρα. Πήγε στην κουζίνα κι έβγαλε το τσίπουρο Χοιρώνειας. Είχε βέβαια μια γεύση χωματίλας αλλά τη δουλειά του την έκανε και με το παραπάνω. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί και να καταστρώσει το σχέδιο του.

Κάποιοι ανοήτοι προσπαθούσαν να φτάσουν στη βίλλα – προφανώς για το ποστ. Αλλά δεν ήξεραν ακόμα τι εστί Μέσκαλιν...

4 σχόλια: