Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Επιστροφή Στη Λιβύη

Το ταξίδι επιστροφής για τη Λιβύη ξεκίνησε από το Κάιρο - από τον δρόμο που χρησιμοποιούσε ο κόσμος την εποχή του αεροπορικού εμπάργκο. Φτάνοντας στη Βεγγάζη, η πρώτη εντύπωση ήταν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ή σχεδόν τίποτα... η πόλη ήταν πιο καθαρή και η καινούργια σημαία ήταν παντού! Σε κάθε σπίτι, βαμμένη σε στήλους, σε τοίχους, σε πεζοδρόμια, σε πεζούλια, σε αυτοκίνητα κι όπου αλλού μπορούσαν να τη βάψουν.

"Σταθήκαμε τυχεροί", μου λένε, "ο Καντάφι μας υποτίμησε πάρα πολύ. Έστειλε μόνο το 1/3 του στρατεύματος να μας επιτεθεί και κράτησε το υπόλοιπο πίσω. Έμεις κρατήσαμε και μέχρι το επόμενο πρωί, που ξεκίνησαν να έρχονται και τα υπόλοιπα 2/3 από τα δυτικά, είχε περάσει η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και καθάρισαν οι Γάλλοι". Αυτό επιβεβαιώνεται στο δρόμο προς Ατζιντάμπια όπου υπάρχουν καμιά εκατοστή διαλυμένα τανκς στις άκρες του δρόμου.



Στην ίδια την Ατζιντάμπια υπάρχουν ταμπέλες που προειδοποιούν για θαμένες νάρκες που έθαψαν οι δυνάμεις του καθεστώτος όταν είχαν καταλάβει την πόλη. Κατά την κατάληψη της πόλης, πολλοί κάτοικοι πήγαν στο εργοτάξιο που δουλεύαμε και εγκαταστάθηκαν εκεί, αδειάζοντας τα αποθηκευτικά κοντέινερ για να μείνουν. Όταν το επισκεφθήκαμε, απλώς επιβεβαιώσαμε πως ό,τι δεν μπορούσε να κλαπεί, είχε κάει στο πλιάτσικο. Την επόμενη μέρα της παραμονής μας, επικρατεί μια κατάσταση εγρήγορσης καθώς εκτοξεύθηκε μια ρουκέτα μερικά χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Υποπτεύονται πράκτορες του καθεστώτος ανάμεσα τους. Εξάλλου, αφενώς η πόλη περιβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από την έρημο, που είναι ανοιχτό τερέν κι αφ' ετέρου η πολιορκούμενη Μπρέγκα, όπου μέσα βρίσκεται η λεγεώνα του Μοχτάσεμ Καντάφι, δεν απέχει περισσότερο από 80χμ δυτικά.

Οι μεγάλες μάχες όμως δίνονται στα βουνά γύρω από την πρωτεύουσα και στην Μιζουράτα, την οποία τελικά κατάφεραν να καταλάβουν πλήρως οι αντιστασιακοί, κατευθυνόμενοι πλέον προς Τρίπολη. Στη Σέμπχα, που ήταν οχυρό του καθεστώτος και αρκετά μακριά και προφυλαγμένη από την ακτή και τα ΝΑΤΟϊκά αεροπλάνα, οι αντικαθεστωτικοί πέταξαν έξω τους Κανταφικούς.


Μερικές μέρες πριν, στην Τρίπολη έγινε προ-Κανταφικό συλλαλητήριο, την στιγμή όπου στην πόλη λέγεται ότι υπάρχουν 20.000 κρατούμενοι. Οι οικογένειες τους φέρονται να δέχθηκαν εντολές, να παρεβρεθούν στην πορεία αν θέλουν να ξαναδούν τα παιδία τους. Όσοι αρνήθηκαν, λέγεται ότι την επόμενη μέρα βρήκαν πτώματα έξω από τις πόρτες τους. Προφανώς βέβαια, μετά από σαράντα χρόνια υπάρχουν και αρκετοί που είναι υπερ του καθεστώτος και συμμετείχαν οικειοθελώς. Ως απάντηση από την αντίσταση, διοργανώθηκε αντίστοιχο συλλαλητήριο υπέρ της επανάστασης, στη Βεγγάζη. Μαζεύτηκαν υπολογίζεται γύρω στις 300.000 κόσμου, από την πόλη και τις γύρω περιοχές. Όλη η Βεγγάζη ήταν στους δρόμους, φωνάζοντας συνθήματα κατά του καθεστώτος, ανεμίζοντας τη σημαία της επανάστασης, μαζί γαλλικές, ιταλικές, βρεταννικές ακόμα και αμερικάνικες (!!!). Τέτοιο θέαμα, πραγματικά δεν πίστευα ότι θα αντίκρυζα... Εκτός του συλλαλητήριου όμως, ο κόσμος κάθε βράδυ, μαζέυεται έξω από τα δικαστήρια, πανηγυρίζοντας την νεοαποκτηθείσα ελευθερία του. Οι άνθρωποι δείχνουν πραγματικά χαρούμενοι, παρά τα όσα διαδραματίζονται.

Όμως τα προβλήματα και οι συνέπειες του πολέμου έχουν αρχίσει να φαίνονται. Η παραγωγή του πετρελαίου έχει σταματήσει με αποτέλεσμα συνεχείς διακοπές του ηλεκτρικού αλλά και με κίνδυνο να μείνουν οι πόλεις χωρίς νερό καθώς οι αντλίες νερού στα νότια (από όπου τροφοδοτούνται με νερό τα παράλια), ξεμένουν κι αυτές από καύσιμα. Οι ακαδημαϊκοί του NΤC (Νational Τransitional Council - Εθνικό Μεταβατικό συμβούλιο) δεν μπορούν να χειριστούν την κατάσταση. Αντίστοιχα όσοι έχουν εμπειρία και μπορούν, επιφυλάσσονται καθώς δε θέλουν "καούν". Κανείς δεν προτίθενται να αναλάβει ευθύνες εν καιρώ πολέμου. Όλοι μιλάνε για την επόμενη μέρα. Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι η επόμενη μέρα είναι τώρα. Κι όσο δεν δύναται να λειτουργήσει η χώρα, η κατάσταση απ' ότι φαίνεται προς το παρόν, θα παραμένει στάσιμη.


Oι κουβέντες που λάμβαναν χώρα έκαναν λόγο για ανατροπή εντός της ανατροπής. Για αντικατάσταση του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλιού με επαναστατική κυβέρνηση, με στελέχη που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά. Οι εξελίξεις όμως προλαβαίνουν τις καταστάσεις και αναφέρομαι στη δολοφονία του στρατηγού Αμπντελφαταχ Γιούνες. Ο Γιούνες δολοφονήθηκε από ανθρώπους της Βεγγάζης - συγκεκριμένα λόγος γίνεται για ισλαμιστές φονταμενταλιστές. Για πολλά χρόνια ήταν υπουργός εσωτερικών του Καντάφι, είχε "φάει" κόσμο καταστέλοντας αντικαθετωτικά κινήματα συμπεριλαμβανομένων και φονταμενταλιστικών και φυσικά είχε κι όλα τα αρχεία του υπουργείου. Oι εχθροί του ήταν κάμποσοι κι από τα δύο στρατόπεδα. Έπαιξε καταλυτικό ρόλο ώστε να περάσει η Βεγγάζη στα χέρια των αντικαθεστωτικών - κάτι που όλοι του αναγνώρισαν. Αφήσε όμως και αξιωματούχους του καθεστώτος να διαφύγουν (συγκεκριμένα τον Αμπντάλα Ζενούσσι - γαμπρό του Καντάφι και υπουργό ασφαλείας - το σκληρό πρόσωπο του καθεστώτος). Δε του συγχωρέθηκε ποτέ η φιλία σαράντα χρόνων με τον Καντάφι και η συμμετοχή του στο καθεστώς, ενω κατηγορήθηκε για επαφές με Κανταφικούς και εξυπηρέτηση προσωπικής πολιτικής ατζέντας.

Όταν τον κάλεσαν πίσω στη Βεγγάζη για ανάκριση ως προς τη σχέση του με το καθεστώς, άφησε τα όπλα στη Μπρέγκα και ξεκίνησε με τους δύο υπαρχηγούς του. Στο δρόμο τους σταμάτησαν, τους δολοφόνησαν και στη συνέχεια τους έκαψαν. Ερευνόντας τη δολοφονία, αποκάλυφθηκε μια ομάδα από καθεστωτικούς πράκτορες μέσα στο επαναστατικό στράτευμα.

Η αντίσταση χάνει μια σημαντική προσωπικότητα που δε φοβήθηκε να βγει μπροστά. Ο θάνατος του υπο μια έννοια μαρτυρά πώς έχει η κατάσταση στη χώρα: όλοι θεωρούν τον Καντάφι τελειωμένο και έχουν αρχίσει ήδη να τρώγονται για την επόμενη μέρα. Μερικές μέρες μετά το θάνατο του, ο προεδρεύον του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου, Μουσταφά Aμπντελτζαλίλ, ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε αντικατάσταση προσώπων και αναδιάρθρωση του εκτελεστικού σώματος του συμβουλίου.




2 σχόλια:

  1. ..Πάντως, άμα τυχόν αλλάξεις γνώμη για τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό, το φωτορεπορτάζ και εν γένει η δημοσιογραφία είναι στο αίμα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αμα ξεμείνω από δουλειά, θα σου ζητήσω συστατική για το Τζεζίρα. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή