Στου Χωριό

Υπάρχει μια διάχυτη αγωνία αυτές τις μέρες. Το καταλαβαίνω. Θα σου μειώσουν τον μισθό. Θα σου πάρουν το σπίτι. Θα σου πάρουν το αυτοκίνητο. Φυλακή λίγο δύσκολο να σε κλείσουν, εκτός κι αν πέρασες το όριο της προσωποκράτησης για χρέη σε τρίτους. Για σένα δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Αλλά εσύ που το πρόλαβες το όριο μην αγχώνεσαι.

Ωραία θα μας πάρουν το σπίτι. Θα μας πάρουν και το αυτοκίνητο. Άντε το πολύ πολύ να μας πάρουν και τη γκόμενα. Όσο και να μη το παραδέχεται, μiα στεναχώρια που δεν μπορείς να την κυκλοφορήσεις την έχει. Κι ας λέει ότι προτιμά να κάθεται στο σπίτι και να βλέπετε DVD. Αυτό θα κρατήσει έξι μήνες και όχι παραπάνω, το ξέρετε πολύ καλά. Μετά το πλοίο θα σαλπάρει το βραδάκι, θα πάρει το μετρό για Πειραιά και μέσα στο γλυκό καλοκαιράκι θα πάει κρουαζιέρα στα νησιά. Η κρουαζιέρα στα νησιά είναι σίγουρη γι’ αυτήν. Εσύ δεν θα συμμετάσχεις. Κάποιος άλλος ναι. Εσύ όχι. Ας μην το συζητάμε λοιπόν παραπάνω.

Επειδή λοιπόν οι μέρες είναι περίεργες και οι περισσότεροι νιώθουν ότι χάνεται η Γη κάτω από τα πόδια τους, ας σκεφτούμε λιγάκι. Τι είναι αυτό που θα χάσουμε; Είναι κάτι που έκανε τη ζωή μας καλλίτερη μέχρι τώρα; Περνάγατε καλά δηλαδή; Δεν σας έλειπε τίποτα; Ήταν όλα μια ζωγραφιστή ευτυχία που περιελάμβανε πεταλούδες που κατά λάθος μπλέκονταν στα ανέμελα μαλλιά σας;

Μαλακίες.

Και το ξέρουμε όλοι πολύ καλά. Μαλακίες. Αυτό που έχουμε μέσα μας δεν μπορεί να το πάρει ποτέ κανένας. Όσο και να προσπαθήσουν. Όσο κι αν το πολεμήσουν. (σημείωση Δώρου Πολύβορου – φανταστικού φίλου του Χοίρωνα: Η προηγούμενη πρόταση είναι μια μαλακία και μισή. Φτηνός εντυπωσιασμός.)

Ποτέ και κανένας. Το θέμα δεν είναι όμως το αν θα το πάρουν. Το θέμα είναι αν θα καταλάβουμε εμείς ότι το έχουμε μέσα μας.

Δεν κατάφερε να το πάρει η μεγάλη μας παιδική καψούρα. Δεν κατάφερε να το πάρει ο στρατός (για τους άντρες τουλάχιστον, τώρα αν είστε γυναίκες να πούμε κάτι αντίστοιχο. Η γέννα ας πούμε. Πραγματικά δεν ξέρω). Δεν κατάφερε να το πάρει η μεγάλη μας ενήλικη καψούρα. Θα καταφέρουν να το πάρουν τώρα; (σημείωση Δώρου: Οι μαλακίες συνεχίζονται.)

Η απάντηση είναι όχι. Και το ξέρουμε. Όταν τραγουδάγατε για τη μεγάλη σας αγάπη που έφυγε, ξέρατε ότι δεν μπορεί να σας τύχει τίποτα χειρότερο. Και είναι αλήθεια. Δεν πρόκειται να σας τύχει τίποτα χειρότερο.

Και όταν λοιπόν μας πάρουν το σπίτι. Μετά μας πάρουν και το αυτοκίνητο. Το χωριό μας θα είναι πάντα εκεί και θα μας περιμένει. Και ας μη ζήσαμε ποτέ εκεί. Δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο. (σημείωση Δώρου: Έλεος πια)

.
.
.
.

Και αν δεν έχουμε χωριό;